نام امام علی(ع) در آیه ولایت

آیه ولایت:

إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوٰةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَوٰةَ وَ هُمْ رَاکِعُون.[۱]

همانا ولی شما، تنها خدا و پیامبر اوست و کسانی که ایمان آورده اند؛ همان کسانی که نماز بر پای می دارند و در حال رکوع، زکات می دهند.

در پاسخ به این سؤال، دست کم می توان چهار پاسخ، ارائه کرد:

اوّلاً در قرآن در باره امور مهمّی مانند نمازهای یومیه، آیه یا آیاتی نداریم که تعداد رکعات آنها را معیّن کند یا دستِ کم اجزای نماز را برشمارد، چنان که تفصیل زکات، حج، حدود، انواع معاملات و... نیز در قرآن نیامده است؛ بلکه بیان این تفصیلات، وظیفه نبیّ است.

ثانیاً بر فرض که نام مبارک علی(ع) در قرآن می آمد، باز کسانی که اهل عناد و کج روی بودند، این نام را بر اشخاص دیگری تطبیق می کردند و با بیان شبهات و احتمالات مختلف، پرده بر چهره واقعی آن می کشیدند.

ثالثاً در صورت وجود نام امام علی(ع)، چه بسا اگر اهل عناد از پسِ توجیه و شبهه افکنی بر نمی آمدند، دست به تصرّف در قرآن و فتنه انگیزی در آن می زدند و سند مکتوب اسلام را خدشه دار می کردند. لذا خداوند خواسته با بیان کنایی، هم پیام خود را برساند و هم زمینه تصرّف در قرآن را منتفی سازد.

رابعاً چه بسا عدم ذکر صریح نام امام علی(ع) در قرآن، برای امتحان امّت باشد.