پس از مهاجرت عده ای از مسلمانان به حبشه، عده ای از حبشی ها همراه مسلمانان خدمت پیامبر اسلام(ص) رسیدند و هم کمک مالی کردند و هم در چند جنگ شرکت کردند.
تفسیر ابن أبی حاتم عن سعید بن جبیر:
لَمّا أتی جَعفَرٌ وأَصحابُهُ النَّجاشِی، أنزَلَهُم وأَحسَنَ إلَیهِم، فَلَمّا أرادوا أن یرجِعوا قالَ مَن آمَنَ مِن أهلِ مَملَکتِهِ: اِیذَن لَنا فَلنَصحَب هؤُلاءِ فِی البَحرِ، ونَأتی هذَا النَّبِی فَنُحدِثُ بِهِ عَهدا. قالَ: فَانطَلَقوا فَقَدِموا عَلی رَسولِ اللّهِ(ص)، فَشَهِدوا مَعَهُ اُحُدا وحُنَینا وخَیبَرَ. قالَ: ولَم یصَب أحَدٌ مِنهُم، فَقالوا لِلنَّبِی(ص): اِیذَن لَنا فَلنَأتِ أرضَنا ؛ فَإِنَّ لَنا أموالاً فَنَجیءُ بِها فَنُنفِقُها عَلَی المُهاجِرینَ، فَإِنّا نَری بِهِم جَهدا. قالَ: فَأَذِنَ لَهُم، فَانطَلَقوا فَجاؤا بِأَموالِهِم فَأَنفَقوها عَلَی المُهاجِرینَ، فَأَنزَلَ اللّهُ فیهِمُ الآیةَ:«أُوْلَئِک یؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَینِ بِمَا صَبَرُوا وَ یدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ ینفِقُونَ»[۱].[۲]
تفسیر ابن ابی حاتم ـ به نقل از سعید بن جبیر ـ:
چون جعفر و یارانش نزد نجاشی [پادشاه حبشه] آمدند، نجاشی به آنان پناه داد و در حقّشان نیکی کرد و چون خواستند برگردند، کسانی از رعایای او که ایمان آورده بودند، گفتند: به ما اجازه بده تا با این افراد، همسفر دریا شویم و خدمت این پیامبر برسیم و با او تجدید عهد کنیم. نجاشی گفت: بروید. آنان نزد پیامبر خدا(ص) آمدند و همراه ایشان در جنگ اُحُد و حُنین و خیبر شرکت کردند؛ امّا به هیچ یک از آنان صدمه ای نرسید. پس به پیامبر(ص) گفتند: اجازه دهید به کشورمان بازگردیم؛ زیرا ما اموالی داریم. آنها را بیاوریم و خرج مهاجران کنیم؛ چرا که می بینیم در سختی به سر می برند. پیامبر(ص) به آنها اجازه داد و آن عدّه رفتند و اموالشان را آوردند و خرج مهاجران کردند. پس خداوند، این آیه را در باره ایشان فروفرستاد: «آنان به پاس آن که صبر کردند دو بار اجر داده خواهندشد و نیز [برای آن که] بدی را با نیکی دفع می نمایند و از آنچه روزی شان داده ایم، انفاق می کنند».
[۱]. القصص: ۵۴.
[۲]. تفسیر ابن أبی حاتم: ج ۹ ص ۲۹۹۲ ح ۱۶۹۹۲، الدرّ المنثور: ج ۶ ص ۴۲۷، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۸ ص ۴۳۴.
