الخرائج و الجرائح رُوِيَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَشَّاءِ قَالَ:
كُنْتُ بِالْمَدِينَةِ بِالصِّرْيَا فِي الْمَشْرَبَةِ مَعَ أَبِي جَعْفَرٍ ع فَقَامَ وَ قَالَ لَا تَبْرَحْ فَقُلْتُ فِي نَفْسِي كُنْتُ أَرَدْتُ أَنْ أَسْأَلَ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَمِيصاً مِنْ ثِيَابِهِ فَلَمْ أَفْعَلْ فَإِذَا عَادَ إِلَيَّ أَبُو جَعْفَرٍ ع فَأَسْأَلُهُ فَأَرْسَلَ إِلَيَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ أَسْأَلَهُ وَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَعُودَ إِلَيَّ وَ أَنَا فِي الْمَشْرَبَةِ بِقَمِيصٍ وَ قَالَ الرَّسُولُ يَقُولُ لَكَ هَذَا مِنْ ثِيَابِ أَبِي الْحَسَنِ الَّتِي كَانَ يُصَلِّي فِيهَا.
حسن بن على وشاء گفت:
خدمت حضرت جواد بودم در صرياى مدينه، از جاى حركت كرده فرمود همين جا باش، با خود گفتم من آرزو داشتم از حضرت رضا لباسى بگيرم اين كار را نكردم حالا وقتى حضرت جواد برگردد از ايشان تقاضا مي كنم كه جامه‌اى به من بدهند.
قبل از تقاضا و قبل از اينكه خودشان برگردند توسط غلامى برايم پيراهنى فرستاد من هنوز همان جا بودم. غلام گفت مى‌فرمايد اين از لباسهاى حضرت رضا است كه با آن نماز خوانده.
