بُنَانُ بْنُ نَافِعٍ قَالَ:
سَأَلْتُ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا ع فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَنْ صَاحِبُ الْأَمْرِ بَعْدَكَ فَقَالَ لِي يَا ابْنَ نَافِعٍ يَدْخُلُ عَلَيْكَ مِنْ هَذَا الْبَابِ مَنْ وَرِثَ مَا وَرِثْتُهُ مِمَّنْ هُوَ قَبْلِي وَ هُوَ حُجَّةُ اللَّهِ تَعَالَى مِنْ بَعْدِي فَبَيْنَا أَنَا كَذَلِكَ إِذْ دَخَلَ عَلَيْنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ع فَلَمَّا بَصُرَ بِي قَالَ لِي يَا ابْنَ نَافِعٍ أَ لَا أُحَدِّثُك
بِحَدِيثٍ إِنَّا مَعَاشِرَ الْأَئِمَّةِ إِذَا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ يَسْمَعُ الصَّوْتَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً فَإِذَا أَتَى لَهُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ رَفَعَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ أَعْلَامَ الْأَرْضِ فَقَرَّبَ لَهُ مَا بَعُدَ عَنْهُ حَتَّى لَا يَعْزُبُ عَنْهُ حُلُولُ قَطْرَةِ غَيْثٍ نَافِعَةٍ وَ لَا ضَارَّةٍ وَ إِنَّ قَوْلَكَ لِأَبِي الْحَسَنِ مَنْ حُجَّةُ الدَّهْرِ وَ الزَّمَانِ مِنْ بَعْدِهِ فَالَّذِي حَدَّثَكَ أَبُو الْحَسَنِ مَا سَأَلْتَ عَنْهُ هُوَ الْحُجَّةُ عَلَيْكَ فَقُلْتُ أَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ ثُمَّ دَخَلَ عَلَيْنَا أَبُو الْحَسَنِ فَقَالَ لِي يَا ابْنَ نَافِعٍ سَلِّمْ وَ أَذْعِنْ لَهُ بِالطَّاعَةِ فَرُوحُهُ رُوحِي وَ رُوحِي رُوحُ رَسُولِ اللَّهِ ص
[۱]
بنان بن نافع گفت:
از حضرت رضا عليه السّلام پرسيدم امام بعد از شما كيست؟
فرمود از اين درب كسى وارد خواهد شد كه وارث مقامى است كه من از پدرم به ارث بردهام و او حجت خداست بعد از من. در همان بين كه خدمتش بودم حضرت محمّد بن على جواد الائمه وارد شد همين كه چشمش به من افتاد. فرمود: پسر نافع! برايت حديثى نقل بكنم؟
ما گروه امامان وقتى در رحم مادر هستيم صدا را تا چهل روز مي‌شنويم وقتى چهار ماهه شد خداوند پستى و بلندىهاى زمين را به او نشان مي دهد كه دور برايش نزديك است چنان مي‌نگرد كه اگر يك قطره باران نافع يا زياندار ببارد مىبيند اينكه پرسيدى از پدرم حضرت رضا حجت و امام بعد از شما كيست. همان كسى را كه او فرمود حجت و امام بر تو است. گفتم: من اولين ستايشگر اويم. در اين موقع حضرت رضا عليه السّلام پيش ما آمد فرمود پسر نافع تسليم باش اعتراف به اطاعت كن روح او روح من و روح من روح پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم است.
[۱]مناقب آل أبي طالب ج ۴ ص ۳۸۷ و ۳۸۸.
