امام رضا(ع):
الّذى یطلُبُ من فَضل اللّهِ عزّوجلّ ما یکُفُّ به عیالَه، اَعظمُ أجراً من المجاهدِ فى سَبیل اللّهِ عزّوجلّ.
کافى ۵/۸۸؛ مسندرک الامام الرضاع ۲/۲۹۹.
آن کس که (با کار و عمل) در جستجوى روزى خدا براى تامین خانواده خویش است، پاداشى بزرگتر از مجاهد در راه خدا دارد. انسان در پرتو آموزشهاى دین، موظف است از قانون طبیعت پیروى کند، و خود را با نظام آفرینش هماهنگ سازد. طبق سخن امام بزرگ انسان، تلاشگر براى بهبود زندگى خانواده خود، پاداشى برتر از پاداش جهادگران در راه خدا دارد. در پرتو کار و تلاش است که انسان و افراد خانواده او احساس امنیت مى کنند، و شخصیتى اجتماعى مى یابند، و زمینه رشد عقلى و تنى آنان فراهم مى گردد، و توان مى یابند که دین باورى استوار باشند، و به تکلیف هاى خدایى خود بدون هیچ نگرانى و تشویش خاطرى عمل کنند.
انسان اگر کالاهاى مورد نیاز خود را در اختیار نداشته باشد، چگونه مى تواند نماز بگزارد، یا روزه بگیرد و یا به حج و جهاد برود.
پیامبر(ص):
اللّهم بارک لَنا فى الخُبز، ولا تُفَّرق بیننا و بَینه، فَلولا الخُبزُما صَلّینا ولا صُمنا ولا اَدّینا فرائضَ ربّنا.
کافى ۵/۷۳.
خداوندا! نان را براى ما با برکت قرار ده، و میان ما و نان جدایى مینداز؛ زیرا اگر نان نباشد نه (توان داریم) نماز گزاریم، نه روزه بداریم، و نه دیگر واجبات الهى را انجام دهیم.
در این حکمت نبوى(ص) نان به عنوان سمبل مواد غذایى مطرح گردیده است، و این در پرتو کارهاى کشاورزى و صنعتى به دست مى آید.رهبران راستین الهى، حیات عینى و واقعى انسان را مى شناختند، و در برنامه ریزى ها و قانون گذارى ها بدان توجه داشتند. آنان ذهنى و خیالى فکر نمى کردند، و از شکم هاى گرسنه، و انسانهاى تهیدست، تقوا و عبادت و... نمى خواستند.
از سخن امام رضا(ع) و حدیث والاى پیامبر(ص) حقیقتى دیگر نیز روشن مى شود، و آن ارتباط اخلاق و معنویت با مسائل مادى و معیشتى است، زیرا که مجاهد در راه خدا بودن بالاترین ارزشهاى معنوى است، و این با تلاش و کار براى تامین زندگى خانواده و فرزندان بستگى دارد، و مجموعه کارهاى روزمرّه انسانى که براى رفع نیازهاى خود و خانواده صورت مى گیرد، کارى معنوى، و سکوى پرش به بالاترین جایگاه نزد خداوند است.
