امام رضا(ع)...
العلمُ اَجمَع لاَهلِه منَ الاباء.
عیون أخبار الرضاع ۲/۱۳۱.
علم (دانایى و شناخت)، دارندگان خود را بهتر از پدران با هم جمع مى کند.
روابط انسانها در جامعه کوچک، یعنى خانواده، و جامعه بزرگ، یعنى شهرها و کشورها، باید با شناخت انسانها، و ارزش و کرامت انسانى افراد، و شناخت حقوق آنان، و آگاهى از تکلیف در برابر ایشان همراه باشد. هر گاه دیگر گرایى و روابط مردمى، با این شناختها همراه شود، و درک متقابل افراد از یکدیگر صورت پذیرد، روابط اجتماعى آگاهانه صورت مى‌یابد، و پیوندهاى اجتماعى استوار و گسست ناپذیر مى گردد. و جامعه با همه تمایزهاى فردى، و ویژگیهاى شخصى، به صورت یکپارچه و اندام وار جلوه مى کند، و در برابر هر رخدادى چون سدّى پولادین خواهد ایستاد.
«اتحاد آگاهانه مردمان، و حرکتهاى هماهنگ ساز و تکامل بخش اجتماعى و مردمى، همه و همه، در گرو شناخت و آگاهى است. دانایى و آگاهى و بصیرت و شناخت است که مردمان را، به صورتى درست و بادوام، در کنار هم گرد می آورد، و به هدف هاى والا میرساند». الحیاة ۱/۱۷۹.
در جامعه کوچک خانواده نیز اگر شناختى اصولى و متقابل وجود داشته باشد، و هر یک از همسران، ارزش انسانى و حقوق همسرى را نیک بداند، خانواده ماندگار میشود، و از تلاشى به دور می ماند.
