جرح و تعديل

در كتب رجالى براى معرفى و تعيين وضعيت راويان و ميزان وثاقت يا عدم وثاقت آنها از واژگان خاصى استفاده مى شود و بدان وسيله به مدح يا ذم راوى مى پردازند كه اصطلاحاً اين عمل را «جرح وتعديل»مى نامند.
«جرح» در اصطلاح ذكر معايبى از راوى است كه موجب خلل در عدالت يا حفظ و ضبظ وى گردد به نحوى كه روايت او را از اعتبار ساقط يا آن را تضعيف كند.
مانند: فلانٌ كذّابٌ، مضطرب الحديث، غالٍ و....
«تعديل» در اصطلاح توصيف راوى است به اينكه امرى مخلّ به دين و مروّت وى از او ظاهر نشده و اينكه وى عادل است و خبر و شهادتش قابل قبول است، مانند: فلانٌ عدلٌ، ثقةٌ، حجةٌ و... (ر.ك: مقباس، ج ۶، ص ۸۸)