وعده های غذا و مقدار خوردن

دو وعده غذا خوردن در شبانه روز

در روايات اسلامى ، براى تداوم سلامت و شادابى انسان ، خوردن دو وعده غذا در صبح و شام ، توصيه شده است . اهل بهشت نيز كه در دار السلام ، جاويد هستند ، در همين دو وعده ، غذا مى خورند :  «وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا ؛[۱]و در بهشت ، هر صبح و شام ، روزى آنان آماده است»  .

توصيه به كم خورى

پيشوايان دين ، ضمن تأكيد بر كم خورى ، منافع فراوانى براى آن ذكر كرده اند ؛ مانند : تداوم سلامت بدن ، صفاى انديشه ، نورانيّت دل ، رهايى از دام شيطان ، بهره گيرى از ملكوت هستى ، نزديكى به خداوند متعال و استفاده بهتر از عبادت پروردگار .

خطر پُرخورى

بر عكس ، پُرخورى ، از منظر احاديث ، به شدّت نكوهيده است . پُرخورى ، از سلامت مى كاهد ، و شهوت را مى افزايد ، بدن را بدبو مى كند و زمينه را براى انواع بيمارى هاى جسمى و روحى ، فراهم مى سازد . پُرخورى ، جوهر نفْس را تباه مى كند ، به نيروى تقوا (پرهيزگارى) و ورع (خويشتن دارى) ضربه مى زند ، حجاب تيزهوشى است ، و دل را سخت و تاريك مى سازد .

شخص پُرخور ، خواب هاى آشفته مى بيند و هنگام عبادت ، احساس كسالت مى نمايد . از اين رو ، عبادتش اندك است و از بساط قُرب حضرت حق ، دور .

و سرانجام ، سيرى در دنيا ، موجب گرسنگى در آخرت خواهد شد .

مقدار خوراك مفيد

براى پيشگيرى از زيان هاى پُرخورى و بهره گيرى از منافع كم خورى ، پيشوايان اسلام توصيه كرده اند كه انسان ، پيش از آن هنگام كه اشتها دارد ، چيزى نخورد و قبل از آن كه اشتهايش كاملاً از بين رفته ، از خوردن ، دست بكشد : «كُلْ وَأَنْتَ تَشْتَهى ، وَأَمْسِكْ وَأَنْتَ تَشْتَهى» .