برخی احادیث از انقلابی در ایران، پیش از ظهور حضرت مهدی(ع) سخن می‌گویند که از مطالعه ی مجموع آنها چنین به ذهن می رسد که مربوط به انقلاب اسلامی ایران و رهبر آن باشد که در سال ۱۳۵۷ به ثمر رسید.
روایاتی پیرامون انقلاب اسلامی
انقلاب اسلامى‌در شرق
۱. رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله
:
يَخرُجُ ناسٌ مِن المَشرِقِ فَيُوطّئونَ للمَهدِيِّ سُلْطانَهُ.
[۱]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردمى‌از مشرق قيام مى‌كنند و زمينه حاكميت مهدى را فراهم مى‌آورند.
۲. الإمامُ الباقرُ عليه السلام
:
كأنّي بقومٍ قد خَرَجوا بالمَشرِقِ يَطْلُبونَ الحَقَّ فلا يُعْطَونَهُ، ثُمّ يَطْلُبونَهُ فلا يُعْطَونَهُ، فإذا رَأَوا ذلكَ وَضَعوا سُيوفَهُم على عَواتِقِهِم، فيُعْطَونَ ما سَألوهُ فلا يَقْبَلونَهُ، حتّى يَقوموا، و لا يَدْفَعونَها إلاّ إلى صاحِبِكُم. قَتْلاهُم شُهَداءُ، أمَا إنّي لَو أدْرَكْتُ ذلكَ لاسْتَبْقَيتُ نَفْسي لصاحِبِ هذا الأمرِ.
[۲]
امام باقر عليه السلام :گويا مردمانى را مى‌بينم كه در خاورْ زمين قيام كرده اند و حق را مى‌طلبند، اما آن را به آنان نمى‌دهند. دوباره مى‌طلبند باز به آنان داده نمى‌شود. چون چنين مى‌بينند، شمشيرهاى خود را برمى‌فرازند. در اين هنگام خواسته شان داده مى‌شود اما آنها نمى‌پذيرند تا آن كه بر مى‌خيزند و آن را تنها به مولاى شما مى‌دهند، كشتگان آنان شهيدند. بدانيد كه اگر من آن زمان را درك كنم جان خود را براى صاحب اين امر حفظ خواهم كرد.
نقش ايرانيان در انقلاب
۳. رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله
ـ في فارس ـ
: ضَرَبْتموهُمْ على تَنْزيلِهِ، و لا تَنْقَضي الدُّنيا حتّى يَضْرِبوكُم على تأويلِهِ.
[۳]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره ايرانيان ـفرمود: شما بر سر تنزيل قرآن با آنان جنگيديد و دنيا به آخر نمى‌رسد تا آن كه آنان بر سر تأويل قرآن با شما بجنگند.
۴. شرح نهج البلاغة
:
... فقال عليه السلام : ...أما و الّذي فَلَقَ الحبّةَ، و برأ النَّسَمة، ليضرُبنَّكُم على الدين عَودا كما ضَربتُموهم عليه بَدءا.
[۴]
شرح نهج البلاغة :... پس على عليه السلام فرمود: ... سوگند به خدايى كه دانه را شكافت و آدم را ساخت همان گونه كه شما براى مسلمان كردن عجمها با آنان جنگيديد آنان براى بازگرداندن شما به دين با شما خواهند جنگيد.
۵. الإمامُ عليٌّ عليه السلام
:
كأنّي بالعجمِ فَساطِيطُهُم في مسجدِ الكوفةِ، يُعلِّمونَ النّاسَ القرآنَ كما اُنزِلَ.
[۵]
امام على عليه السلام :گويى عجمها (ايرانيان) را مى‌بينم كه در مسجد كوفه چادر زده اند و قرآن را همان گونه كه نازل شده است به مردم مى‌آموزند.
۶. الإمامُ الصّادقُ عليه السلام
:
كيفَ أنتُم لَو ضَربَ أصحابُ القائمِ عليه السلام الفَساطِيطَ في مسجدِ كوفانَ، ثُمّ يَخرُجُ إلَيهِمِ المِثالُ المُسْتَأنَفُ، أمرٌ جديدٌ، على العَربِ شديدٌ.
[۶]
امام صادق عليه السلام :چگونه ايد شما آن گاه كه ياران قائم عليه السلام در مسجد كوفه چادر مى‌زنند و براى آنان امر بى سابقه و جديدى آورده مى‌شود كه بر عربها گران مى‌آيد.
۷. عنه صلى الله عليه و آله
:
يُوشِكُ أنْ تُملأ أيديكُم مِن العَجمِ ثُمّ يَجْعَلَهُم اللّهُ اُسْدا لا يَفِرّونَ، فيَقْتُلونَ مُقاتِلَتَكُم و يَأكُلونَ فَيْئكُم.
[۷]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زودا كه عجم [به دين شما گروند و ]شهر و ديارتان از عجم پر شود؛ آن گاه خداوند آنان را چونان شيرانى قرار مى‌دهد كه نمى‌گريزند، بلكه جنگجويان شما را مى‌كشند و غنايمتان را مى‌خورند.
۸. الإمامُ عليٌّ عليه السلام
:
و لَقد عَهِدَ إليَّ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله و قالَ لي: يا عليُّ، لَتُقاتِلَنَّ الفِئةَ الباغِيةَ، و الفِئةَ النّاكِثةَ، و الفِئةَ المارِقةَ. أمَا و اللّهِ يا معشرَ العربِ لَتمْلَأنَّ أيْديكُم مِن الأعاجِمِ... حتّى إذا امْتَلأَت أيْديكُم منهُم عَطَفوا علَيكُم عَطْفَ الضَّراغِمِ الّتي لا تُبقي ولا تَذَرُ، فَضَربوا أعْناقَكُم، و أكَلوا ما أفاءَ اللّهُ علَيكُم، و وَرِثوكُم أرضَكُم و عِقارَكُم، ولكِنْ لَن يكونَ ذلكَ مِنهُم إلاّ عند تَغْيِيرٍ من دِينِكُم و فَسادٍ مِن أنفُسِكُم.
[۸]
امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به من سفارش كرد و فرمود: اى على! تو در برابر ياغيان [شام ]و ياران پيمان شكن [جمل] و دسته از دين خارج شده خواهى جنگيد. هان اى جماعت عرب! به خدا قسم شهر و ديارتان از عجم پر خواهد شد ... و چون چنين شود، همانند شير ژيان، كه به هيچ چيز رحم نمى‌كند، عليه شما به پا خواهند خاست و گردن هايتان را خواهند زد و غنايمى‌را كه خداوند نصيب شما كرده، از آن خود خواهند كرد و وارث زمين و املاك شما خواهند شد. اما اين، تنها زمانى پيش خواهد آمد كه دين شما ديگرگون شود و خودتان به فساد و تباهى درافتيد.
انقلاب از شهر قم
۹. رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله
:
يكونُ قَومٌ مِن آخِرِ اُمّتي، يُعْطَونَ الأجْرَ مِثلَ ما يُعطى أوَّلُهْم، يُقاتِلونَ أهلَ الفِتْنَةِ، يُنْكِرونَ المُنْكَرَ.
[۹]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از ميان آخر امّت من مردمى‌برخواهند خاست كه پاداش و اجرشان مانند اجر و پاداش اولين افراد امّت خواهد بود. با فتنه گران مى‌جنگند و با منكر و زشتى مى‌ستيزند.
۱۰. الإمامُ الصّادقُ عليه السلام
:
إنَّ اللّهَ احْتَجَّ بالكوفةِ على سائرِ البلادِ، و بالمؤمنينَ مِن أهلِها على غَيرِهِم مِن أهلِ البلادِ، و احْتَجَّ ببَلدَةِ قُمّ على سائرِ البلادِ، و بأهْلِها على جميعِ أهْلِ المَشرِقِ و المَغرِبِ مِن الجِنِّ و الإِنْسِ، و لَم يَدَعِ اللّهُ قُمّ و أهلَهُ مُستَضْعَفا بَلْ وَفَّقهُم و أيّدهم ... و سَيأتي زَمانٌ تكونُ بَلْدةُ قُمّ و أهلُها حُجّةً على الخلائقِ، و ذلكَ في زمانِ غَيْبَةِ قائمِنا عليه السلام إلى ظُهورِهِ، و لو لا ذلكَ لَسَاخَتِ الأرضُ بأهلِها. و إنَّ الملائكةَ لَتَدْفَعُ البَلايا عَن قُمّ و أهلِهِ، و ما قَصدَهُ جَبّارٌ بسُوءٍ إلاّ قَصمَهُ قاصِمُ الجَبّارِينَ.
[۱۰]
امام صادق عليه السلام :خداوند كوفه را براى ديگر جاها و مؤمنان آن را براى مؤمنان ديگر سرزمينها حجّت قرار داد و شهر قم را براى ساير شهرها و مردم آن را براى همه اهالى شرق و غرب عالم، از جن و انس، حجّت قرار داد. خداوند، شهر قم و مردم آن را مستضعف و ناتوان رها نكرد، بلكه آنان را توفيق داد و تأييد نمود ... روزگارى خواهد آمد كه شهر قم و مردمان آن بر ديگر مردمان حجّت باشند. آن روزگار از زمان غيبت قائم عليه السلام ماست تا هنگام ظهورش. اگر چنين نبود زمين اهل خود را در كامش فرو مى‌برد. فرشتگان بلايا را از قم و مردم قم دور مى‌كنند. هيچ ستمگرى آهنگ بدى به آنان نمى‌كند مگر آن كه در هم شكننده ستمگران او را در هم مى‌شكند.
۱۱. عنه عليه السلام
:
سَتَخْلو كُوفةُ مِن المؤمنينَ، و يَأرِزُ عنها العِلمُ كما تَأرز الحَيّةُ في جُحْرِها، ثُمّ يَظهَرُ العلمُ ببلدةٍ يُقالُ لها قُمّ، و تَصيرُ مَعْدِنا للعِلمِ و الفَضلِ، حتّى لا يَبقى في الأرضِ مُسْتَضعَفٌ في الدِّينِ حتّى المُخَدَّراتُ في الحِجالِ، و ذلكَ عند قُرْبِ ظُهورِ قائمِنا، فيَجْعَلُ اللّهُ قُمّ و أهلَهُ قائمِينَ مَقامَ الحُجّةِ، و لو لا ذلكَ لَساخَتِ الأرضُ بأهْلِها، ولَم يَبْقَ في الأرضِ حُجّةٌ، فَيَفيضُ العِلمُ مِنهُ إلى سائرِ البلادِ في المَشرِقِ والمَغرِبِ، فَيتِمُّ حُجّةُ اللّهِ على الخلقِ، حتّى لا يَبْقى أحدٌ على الأرضِ لم يَبْلُغْ إليهِ الدِّينُ والعِلمُ، ثُمّ يَظْهرُ القائمُ عليه السلام.
[۱۱]
امام صادق عليه السلام :بزودى كوفه از مؤمنان تهى خواهد گشت و علم از آن رخت برخواهد بست همانند مارى كه در سوراخش پنهان مى‌شود. آن گاه علم در شهرى آشكار خواهد شد به نام قم. اين شهر معدن علم و فضل مى‌شود، تا آن جا كه بر روى كُره زمين كسى نمى‌ماند كه در دين ضعيف و ناتوان باشد حتى زنان پرده نشين؛ و اين [واقعه ]نزديك ظهور قائم ماست. خداوند قم و مردم آن را جانشين مقام حجّت مى‌كند. اگر چنين نبود هر آينه زمين اهل خود را فرو مى‌بلعيد و در روى زمين حجّتى باقى نمى‌ماند. علم از اين شهر به شهرهاى ديگر در شرق و غرب عالم سرازير مى‌شود و بدين سان حجّت خدا بر بندگانش تمام مى‌شود؛ چندان كه در كُره خاك كسى نمى‌ماند كه دين و دانش به او نرسيده باشد. سپس قائم عليه السلام ظهور مى‌كند.
۱۲. عنه عليه السلام
ـ في قولِه تعالى: «بَعَثْنا علَيكُم عِبادا لنا أُولي بأسٍ شديدٍ فجاسُوا خلالَ الدِّيار» ـ
: قَومٌ يَبْعَثُهُم اللّهُ قَبلَ خُروجِ القائمِ عليه السلام، فلا يَدَعونَ وِتْرا لآلِ محمّدٍ إلاّ قَتَلوهُ.
[۱۲]
امام صادق عليه السلامـ در تفسير آيه «بندگان خويش را كه جنگاورانى دلاورند بر سرتان مى‌فرستيم. آنها حتى درون خانه ها را هم مى‌كاوند» ـفرمود : اينان مردمى‌هستند كه خداوند پيش از ظهور قائم مى‌فرستد و آنان هر كس را كه به خاندان محمّد صلى الله عليه و آله ستم كرده باشد مى‌كُشند.
۱۳. بحار الأنوار عن عَفّانِ البَصرِيّ
:
قالَ لي [الإمامُ الصادقُ عليه السلام ] : أ تدري لِمَ سُمّيَ قُمّ؟
قلتُ : اللّهُ و رسولُهُ و أنتَ أعلَمُ، قالَ : إنّما سُمّيَ قُمّ لأنَّ أهلَهُ يَجتَمِعونَ معَ قائمِ آلِ محمّدٍ صلواتُ اللّهِ علَيهِ، و يَقومونَ مَعهُ و يَسْتَقيمونَ علَيهِ و يَنْصُرونَهُ.
[۱۳]
۱۴. بحار الأنوار
ـ به نقل از عفّان بصرى ـ
: امام صادق عليه السلام به من فرمود : آيا مى‌دانى چرا گفته اند قم؟ عرض كردم: خدا و پيامبرش و شما بهتر مى‌دانيد. فرمود: از آن رو قم را قم ناميده اند كه مردم آن بر گرد قائم آل محمّد صلوات اللّه عليه فراهم مى‌آيند و همراه او قيام مى‌كنند و در راه او پايدارى مى‌ورزند و يارى اش مى‌رسانند.
۱۵. بحار الأنوار عن بعضِ أصحابِنا
:
كنتُ عند أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام جالِسا إذْ قَرأَ هذهِ الآيةَ:
«فَإذا جاءَ وعدُ اُولاهما بعَثْنا عليكم عِبادا لنا اُولي بأسٍ شديدٍ فجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ و كانَ وَعْدا مفعولاً»
[۱۴]
فقُلنا : جُعِلْنا فِداكَ، مَن هؤلاءِ ؟ فقالَ، ثلاثَ مَرّاتٍ : هُمْ و اللّهِ أهلُ قُمّ.
[۱۵]
بحار الأنوارـ به نقل از يكى از شيعيان ـ: در حضور ابو عبد اللّه (امام صادق عليه السلام ) نشسته بودم كه اين آيه را تلاوت كرد: «چون از آن دو [وعده]، وعده نخستين در رسد بندگان خويش را كه جنگاورانى دلاورند بر سرتان فرستيم. آنها حتى درون خانه ها را هم مى‌كاوند و اين و عده اى انجام شدنى است». عرض كرديم: فدايت شويم، اينان كيانند؟ سه بار فرمود : به خدا قسم آنان مردمان قم هستند.
۱۶. الإمامُ الكاظمُ عليه السلام
:
رجُلٌ مِن أهلِ قُمّ يدعو النّاسَ إلى الحقِّ، يَجْتَمِعُ مَعهُ قَومٌ كَزُبرِ الحديدِ، لا تُزِلُّهُمُ الرِّياحُ العَواصِفُ، و لا يَمَلّونَ مِن الحَربِ، و لا يَجْبُنونَ، و على اللّهِ يَتَوكّلونَ، و العاقِبَةُ للمُتّقِينَ.
[۱۶]
امام كاظم عليه السلام :مردى از قم مردم را به حق فرا مى‌خواند و بر گرد او مردمانى فراهم مى‌آيند كه چونان پاره هاى آهن استوارند، طوفان ها آنها را به لرزه نمى‌اندازد و از جنگ خسته نمى‌شوند و بزدلى نشان نمى‌دهند، به خدا توكّل دارند و فرجام از آنِ پرهيزگاران است.
[۱]كنز العمّال : ۳۸۶۵۷.
[۲]الغيبة للنعماني : ۲۷۳/۵۰.
[۳]. بحار الأنوار: ۶۷/۱۷۴/۷.
[۴]شرح نهج البلاغة : ۲۰/۲۸۴.
[۵]الغيبة للنعماني : ۳۱۸/۵.
[۶]. الغيبة للنعماني : ۳۱۹/۶.
[۷]. الملاحم و الفتن: ۲۶۸/۳۹۰.
[۸]الملاحم و الفتن : ۳۵۱/۵۱۷.
[۹]المطالب العالية : ۴/۳۳۷/۴۵۴۴.
[۱۰]بحار الأنوار : ۶۰/۲۱۳/۲۲.
[۱۱]بحار الأنوار : ۶۰/۲۱۳/ ۲۳.
[۱۲]الكافي : ۸/۲۰۶/۲۵۰.
[۱۳]بحار الأنوار : ۶۰/۲۱۶/ ۳۸.
[۱۴]الإسراء : ۵.
[۱۵]بحار الأنوار : ۶۰/۲۱۶/ ۴۰.
[۱۶]بحار الأنوار : ۶۰/۲۱۶/۳۷.
