آسیب های سیاسی و اجتماعی در نهج البلاغه

نشریه : پژوهشنامه نهج البلاغه

نویسنده : پديدآورنده : حبیب الله حلیمی جلودار

سال اول / شماره پیاپی 1 / صفحه 1-10

چکیده :

آنجا که دستیابی به بهترین جامعه و شناخت اصول و مبانی آن، از اساسی ­ترین اهداف شریعت الهی و تلاش انسان­ های صالح در میدان اندیشه و عمل بوده است، لذا در این مقاله آسیب­ هایی که از نظر سیاسی و اجتماعی، جامعه­ ی اسلامی را تهدید می ­کند مورد بررسی قرار گرفته است تا به واسطه­ ی آن نظام ­های الهی از یورش آن­ آسیب­ ها مصون مانده و رهاورد نهضت ­های انبیاء و اولیاء، استمرار و گسترش یابند. این مقاله آفت­ های سیاسی و اجتماعی را در نهج­ البلاغه مطالعه، بررسی و تحلیل کرده و به همراه راهکارهای آن ارائه نموده است. آفت­ هایی چون هرج و مرج شغلی و اجتماعی، باج­ خواهی و امتیازطلبی، عدم توجّه به نهادینه کردن آزادی ­های سازنده و قانونمند، بی توجّهی به عدالت و ظلم به مردم، بی­ مهری با مردم و خط­ کشی ­های نامربوط، بی­ انصافی و نادیده گرفتن مظلومان، عدم وجود اعتذار هنگام اشتباه، بی توجّهی به عامّه­ ی مردم به همراه خشنودسازی خواص و... آسیب­ هایی هستند که جامعه­ و نظام اسلامی را تهدید می­ کنند. وجود مبانی و مصادیقی از ­علوم سیاسی و اجتماعی درآن نشانه­ ی پویایی و جاودانگی و عدم تعلّق آن به مکان و عصر خاصی است. لذا توجّه به اندیشه­ ها و فرامین معصومین همیشه انسان و جامعه­ ی انسانی را از نابودی باز می ­دارد.

کلیدواژه‌های مقاله :آسیب؛ نهج البلاغه؛ اجتماع؛ امام علی(ع)