معناى ايمان به قضا و قدر

معناى ايمان به قضا و قدر، روشن مى گردد . به طور خلاصه، ايمان به قضا و قدر، عبارت است از : اعتراف به اين كه همه پديده هاى جهان (اعم از آنچه با انسان، مرتبط است و آنچه با او مرتبط نيست) وابسته به قضا و قدر الهى اند و مقدّرات انسان، نه موجب جبرند و نه تفويض .

بنا بر اين، آنچه در شمارى از احاديث آمده كه : هيچ گاه بنده اى ايمان ندارد، مگر اين كه به خوب و بدِ قَدَر، ايمان داشته باشد و بداند كه آنچه به او مى رسد و آنچه به او نمى رسد، از مقدّرات خداوند است،[۱]در واقع، بيانِ يكى از مصاديق بارز ايمان به قضا و قدر است ؛ زيرا كسى كه به تقدير خداوندْ باور دارد، به روشنى مى داند كه آنچه در زندگى او پيش مى آيد و آنچه پيش نمى آيد، خوب باشد يا بد، زشت باشد يا زيبا، بر اساس تقدير الهى است .