تقوا

تقوا از ریشه «وقایة» به معناى تحفظ و پرواست و در اثر اجتناب مستمر از موانع شناخت ، به تدریج براى انسان حاصل مى شود .

وقتى كه انسان در برابر هوس هاى خود مقاومت مى كند ، تكرار این مقاومت ، تدریجا خوددارى در برابر هوس را عادت و ملكه انسان مى سازد . بنا بر این ، تقوا عبارت است از عادت كردن به مقاومت در مقابل هوسها .

هوس ها عبارت اند از : ظلم ، كفر ، اسراف و فسق . وقتى كه انسان در برابر این هوس ها مقاومت كند ، به تدریج به گونه اى مى شود كه از این امور متنفر مى گردد و به عدالت و درستى و حقیقت خواهى و حق گویى عادت مى كند . این عادت «تقوا» نامیده مى شود .