داروى بيمارى هاى عقلى

الف ـ وحى

از ديدگاه قرآن کريم داروى بيمارى انديشه «وحى» است، و انبياى الهى با اين دارو افرادى را که مبتلا به بيمارى هاى فکرى و روحى مبتلا هستند، درمان مى کنند. قرآن کريم در اين باره چنين فرموده است:

«يَـأَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَآءَتْکم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکمْ وَشِفَآءٌ لِّمَا فِى الصُّدُورِ.[۱]

اى مردم ! همانا براى شما دليل روشنى از جانب پروردگارتان آمد و نيز آنچه بيمارى هاى درونى شما را درمان مى کند» .

دليل روشن و داروى شفا بخشى که بيمارى هاى درونى و فکرى و روحى انسان را درمان مى کند، وحى است،[۲]و تنها پيامبران الهى و کسانى که در کلاس آنان طب آموخته اند مى توانند اين بيماران را معالجه کنند و تنها بيمارانى علاج مى شوند که به نسخه انبيا عمل کنند و داروى وحى را به کار برند. به گفته امير المؤمنين(ع) خطاب به آيندگان تاريخ اسلام:

اِعلَمُوا أنَّکمْ إنِ اتَّبَعتُم طَالِعَ المَشرِقِ سَلَک بِکم مَناهِجَ الرَّسولِ(ص) فَتَداوَيتُم مِنَ العَمى و الصُّمِّ و البُکمِ....[۳]بدانيد که اگر از طلوع کننده از شرق پيروى کنيد، شما را در منهج و مسير پيامبر مى برد، و در نتيجه به کارگيرى داروهاى او بيمارى هاى کورى و کرى و گنگى درونى خود را درمان خواهيد کرد.

مخاطب اين سخن، مردم جهان در زمان ظهور ولى عصر ـ ارواحنا له الفداء ـ هستند و مى تواند خطاب به مردم معاصر ما نيز باشد. امام در اين کلام از رهبرى سخن مى گويد که در آينده تاريخ اسلام خورشيدوار، از مشرق زمين طلوع مى کند و با درمان بيمارى هاى عقلى بشر، ديده بصيرت مردم را بينا و گوش عقل آنها را شنوا و زبان آنها را براى اعتراف به حق گويا مى سازد و با رفع موانع شناخت و روشن ساختن چراغ انديشه، مردم را در راهى که پيامبر اسلام و همه پيامبران الهى به آن دعوت مى کردند که راه خدا و مسير وصول به سعادت دنيا و آخرت است، حرکت مى دهد.

ب ـ بلا و مشکلات

از ديدگاه قرآن در کنار داروى وحى که درمان اساسى بيمارى هاى عقلى است، داروى مسکن ديگرى براى علاج بيمارى هاى عقلى وجود دارد و آن بلا و مشکلات و حوادث تلخ زندگى است. بدين جهت، هنگامى که پيامبران الهى براى درمان اين بيمارى ها مأموريت مى يافتند، خداوند مردمى را که به بيمارى هاى عقلى مبتلا بودند، در وضع سختى قرار مى داد که هر چند به طور موقت، حجاب هاى انديشه آنان برداشته شود تا بتوانند پيام رهايى بخش و سعادت آفرين پيامبران الهى را دريابند. قرآن کريم در اين باره چنين مى فرمايد:

«وَمَآ أَرْسَلْنَا فِى قَرْيَةٍ مِّن نَّبِىٍّ إِلآَّ أَخَذْنَآ أَهْلَهَا بِالْبَأْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ.[۴]

هيچ پيامبرى را در مجتمعى نفرستاديم مگر آن که مردم آن مجتمع را گرفتار سختى ها و ناراحتى ها کرديم که شايد با توسل و توجه به خدا، آماده پذيرش حق شوند» .

يکى از داروهايى که آينه عقل را پاکسازى مى کند، فشارها و مشکلات زندگى است. کسى که در راه غلط و خطرناکى مى رود، اگر سرش به سنگ مشکلات بخورد، هشيار مى گردد. از اين رو، مشکلات و مصائب زندگى براى آن دسته از مردم که گرفتار موانع دائمى شناخت نيستند، از نعمت هاى بزرگ الهى است.