آیه مودت و معنای قربی

آیه مودّت:

قُل لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَیٰ.[۱]

بگو از شما در برابر رسالتم، هیچ پاداشی نمی طلبم، مگر محبّت ورزیدن به خویشاوندانم را.

اوّل این که ضعف سندی این روایت به سبب وجود شخصی به نام حسین بن حسن اَشقَر کوفی (م ۲۰۸ق) در آن است[۲]که وی، به اتّهام تمایل به شیعیان، تضعیف و جرح شده است، در حالی که برخی از رجالیان اهل سنّت، او را توثیق کرده اند.[۳]

دوم این که متن، به وسیله روایات سبب نزول و روایت نقل شده از امام سجّاد(ع) در پاسخ به آن مرد شامی، تقویت می شود.

سوم این که این روایت، توسّط بسیاری از دانشمندان اهل سنّت، همچون ثعلبی، ابن ابی حاتم، زمخشری، حاکم حسکانی، هیثمی و طبرانی، گزارش شده است.[۴]

چهارم این که ثعلبی بعد از گزارش این روایت می گوید: حدیث کسا و دیگر احادیث در مناقب این خانواده، گواه این تفسیر است.[۵]