1 / 10

روشنگرى اهل بيت‏

۱۰.الكافى : عن أحمد بن مهران ، عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى ، عن عليّ بن أسباط والحسن بن محبوب ، عن أبى أيّوب ، عن أبى خالد الكابلى ، قالَ :
سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام عَن قَولِ اللَّهِ تَعالى‏ : (فََامِنُواْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِى أَنزَلْنَا) ، فَقالَ : يا أباخالِدٍ ! اَلنّورُ - وَاللَّهِ - الأَئِمَّةُ عليهم السلام . يا أباخالِدٍ ! لَنورُ الإِمامِ فى قُلوبِ المُؤمِنينَ أنوَرُ مِنَ الشَّمسِ المُضيئَةِ بِالنَّهارِ، وهُمُ الَّذينَ يُنَوِّرونَ قُلوبَ المُؤمِنينَ ، ويَحجُبُ اللَّهُ نورَهُم عَمَّن يَشاءُ فَتُظلِمُ قُلوبُهُم ويَغشاهُم بِها .^۱

ترجمه‏

۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام - به سند خود - : ابو خالد كابلى گفت : از امام باقر عليه السلام از معناى اين سخن خداى متعال : ( به خدا و فرستاده او و نورى كه فرستاديم ، ايمان بياوريد )^۲ سؤال كردم .
فرمود : «اى ابو خالد ! به خدا سوگند ، مقصود از اين "نور"، امامان عليهم السلام هستند . اى ابو خالد ! نور امام در دل‏هاى اهل ايمان از نور آفتاب تابان در روز، روشن‏تر است و امامان هستند كه دل‏هاى مؤمنان را روشن مى‏كنند ، و خداوند، هر گاه خواستش تعلّق بگيرد، مانع تابش اين نور به دل‏هاى افراد مى‏شود و در نتيجه ، دل‏هاى آنان، تاريك و ظلمانى مى‏شود» .

شرح‏

يكى از نام‏هاى قرآن، «نور» است؛ زيرا اين كتاب آسمانى، راه صحيح زندگى را به انسان نشان مى‏دهد . خداوند متعال در آيه هشتم از سوره تغابن ، براى آن كه جامعه بشر به سعادت دنيا و آخرت دست يابد، از مردم مى‏خواهد به خدا و پيامبر خدا و

امام عليه السلام در اين سخن نورانى به پيروان حق توصيه مى‏فرمايد كه مبادا اندك بودن افراد حق‏مدار و غربت آنها در دنيا، سبب شود كه به باطل گرايش پيدا كنند ؛ زيرا سفره لذّات دنيوىِ هواداران باطل ، به زودى جمع خواهد شد و براى هميشه گرفتار پيامدهاى اين لذّات زودگذر خواهند بود ، چنان كه غربت هواداران حق به پايان خواهد رسيد و از بركات صبر و تحمّل خود در راه حق براى هميشه بهره‏مند خواهند شد .