۱۰۸۳۲.عنه صلى الله عليه و آله :ما مِن عَبدٍ اهتَمَّ بمَواقيتِ الصَّلاةِ و مَواضِعِ الشَّمسِ إلاّ ضَمِنتُ لَهُ الرَّوحَ عندَ المَوتِ، و انقِطاعَ الهُمُومِ و الأحزانِ، و النَّجاةَ مِنَ النارِ . ۱
۱۰۸۳۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لَيسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلى اللّهِ عَزَّ و جلَّ مِن الصَّلاةِ، فلا يَشغَلَنَّكُم عَن أوقاتِها شَيءٌ مِن اُمورِ الدُّنيا، فإنَّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ ذَمَّ أقواما فقالَ : «الذينَ هُم عَن صَلاتِهِمْ ساهُونَ» يعني أنَّهُم غافِلُونَ استَهانُوا بِأوقاتِها . ۲
۱۰۸۳۴.عنه عليه السلام :تَعاهَدُوا أمرَ الصَّلاةِ، و حافِظُوا علَيها، و استَكثِرُوا مِنها، و تَقَرَّبُوا بها؛ فإنّها كانَت على المُؤمِنِينَ كِتابا مَوقوتا، أ لا تَسمَعُونَ إلى جَوابِ أهلِ النارِ حينَ سُئِلُوا «ما سَلَكَكُمْ في سَقَرَ * قالوا لم نَكُ مِنَ المُصَلِّينَ» ؟! ۳
۱۰۸۳۵.عنه عليه السلام :حافِظُوا على الصَّلَواتِ الخَمسِ في أوقاتِها؛ فإنّها مِنَ اللّهِ جَلَّ و عَزَّ بِمَكانٍ . ۴
۱۰۸۳۶.عنه عليه السلامـ مِن كتابِهِ لمحمّدِ بنِ أبي بكرٍ ـ: اِرتَقِبْ وَقتَ الصَّلاةِ فَصَلِّها لِوَقتِها، و لا تَعَجَّلْ بها قَبلَهُ لِفَرَاغٍ، و لا تُؤخِّرْها عَنهُ لِشُغلٍ . ۵
۱۰۸۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده اى نيست كه به اوقات نماز و مواضع خورشيد اهتمام ورزد ، مگر اين كه آسودگى هنگام مُردن، و از بين رفتن غم و اندوهها، و نجات از آتش را برايش ضمانت كنم .
۱۰۸۳۳.امام على عليه السلام :هيچ كارى نزد خداوند عزّ و جلّ محبوبتر از نماز نيست . پس مبادا چيزى از امور دنيا شما را از اوقات نماز بازدارد ؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ مردمانى را نكوهيده و فرموده است : «آنان كه از نمازشان غافلند» ؛ يعنى از اوقات نماز غافلند و به آن اهمّيتى نمى دهند .
۱۰۸۳۴.امام على عليه السلام :مراقب نماز باشيد و آن را پاس داريد و بسيار به جاى آوريد و به وسيله آن [به خدا] تقرّب جوييد ؛ زيرا نماز در اوقات معيّن بر مؤمنان واجب گشته است . آيا به پاسخ دوزخيان گوش فرا نمى دهيد كه وقتى از آنها پرسيده شود : چه چيز شما را به دوزخ كشانيد؟ گويند : «ما از نماز گزاران نبوديم» ؟!
۱۰۸۳۵.امام على عليه السلام :بر خواندنِ به موقع نمازهاى پنجگانه ، مواظبت كنيد ؛ زيرا كه اين نمازها را در پيشگاه خداوند جلّ و عزّ منزلتى [والا] است .
۱۰۸۳۶.امام على عليه السلامـ در نامه خود به محمّد بن ابى بكر ـنوشت : مراقب وقت نماز باش و آن را به هنگام بخوان ، نه به دليل فارغ بودن، آن را پيش از موقع بخوان
و نه به سبب كارى آن را از وقتش به تأخير انداز .
