ب - سرشت و خِرد
۷۹.امام رضا عليه السلام : از طريق ساختههاى خدا، به وجود او راه برده مىشود و به واسطه خِردها، شناخت او حاصل مىگردد و از رهگذر سرشت، حجّت [و برهان بر وجود ]او ثابت مىشود.
۸۰.امام رضا عليه السلام : آغاز شدن آنان به وسيله او، نشانهاى است براى آنها بر آغاز نداشتن او، به سبب ناتوانى هر آغاز شدهاى از آغازگرِ غير خود بودن.
۸۱.امام رضا عليه السلام- در باره يگانگى خداى بزرگ و بلند مرتبه - : ... ابزارها ، خودشان را محدود مىسازند [نه خدا را] و وسيله به مانند خود ، اشاره مىكند و تأثير ابزار، در ميان چيزها[ى آفريده شده، نه خدا] يافت مىشود. واژه «مُنذُ (از زمانى كه)» جلوى ديرينه بودن آفريدگان را مىگيرد، و واژه «قد (نزديك است)» [كه به نزديكىِ زمانى اشاره مىكند، ]آفريدگان را از بى آغاز بودن، باز مىدارد، و واژه «لولا (اگر نبود)» [كه به نبودِ چيزى در اثر وجود چيز ديگر اشاره مىكند]، آفريدگان را از كامل بودن دور مىكند. جدايى آفريدگان، بيانگر جداكننده آنهاست و دورى آنها از هم، نشانگر دوركننده آنها از يكديگر است؛ چرا كه سازنده آفريدگان، بر خِردها پديدار گشته است ... .
۸۲.امام رضا عليه السلام- در پاسخ مردى از زنديقان كه از ايشان پرسيد: دليل بر وجود خداوند چيست؟ - : من چون به كالبدم نگريستم و ديدم نمىتوانم بر طول و عرض آن بيفزايم و يا از آن بكاهم و ناخوشىها را از آن برانم و يا منافع آن را به سويش بكشانم، دانستم كه اين بنا ، بانى دارد. پس بدان اقرار كردم و افزون بر آن، وقتى چرخش فلك را به قدرت او و پديد آوردن ابرها و چرخاندن بادها و جريان خورشيد و ماه و ستارگان و ديگر نشانههاى شگفت و آشكار را ديدم، دانستم كه اينها را طرّاح و پديدآورندهاى هست.
