1.«الراء والحاء والميم ، أصل واحد يدلّ على الرقّة و العطف و الرأفة ... و الرحم و المرحمة و الرحمة بمعنى» (معجم مقاييس اللّغة ، ج ۲ ، ص ۴۹۸) .

2.«الواو و الصاد و اللام ، أصل واحد يدلّ على ضمّ شى ء إلى شى ء حتّى يعلقه» (معجم مقاييس اللّغة ، ج ۶ ، ص ۱۱۵) .

1.تاريخ بغداد ، ج ۲ ، ص ۱۴۶ ؛ كنز العمّال ، ج ۱۲ ، ص ۱۰۰ ، ح ۳۴۱۷۹.

2.افزون بر مستندات علمى اى كه در باره شفاعت اهل بيت عليهم السلام وجود دارد ، برخى حوادث و رؤياهاى صادقه نيز از تأثير شفاعت آن بزرگواران ، حكايت مى كنند . براى نمونه ، رؤيايى شگفت انگيز در باره ترجمه كتاب المحبة في الكتاب والسنة به زبان اُردو ، رُخ داد كه در اين جا نقل مى شود : آقاى سيّد محمّدرضا نقوى ، كه كار حروفچينى و ترجمه اين كتاب را بر عهده داشت ، در ۲۷ سالگى به رحمت ايزدى پيوست . دو روز پس از وفات وى ، يكى از دوستانش آقاى سيّد ظهير الحسنين شيرازى كه از نقش مرحوم سيّد محمّدرضا در ترجمه و آماده سازى اين كتاب به زبان اردو ، بى اطّلاع بوده ، به آقا سيّد نياز نقوى (پدرخانم آن مرحوم) مراجعه مى كند و مى پرسد : جريان كتاب «محبّت» چيست ؟ سپس اين ماجرا را بازگو مى كند : بنده ، چند سالى با مرحوم آقا سيّد محمّدرضا نقوى ، آشنايى و رفاقت داشتم . او دو روز بعد از وفاتش به خواب من آمد و به من گفت : «حالم بسيار خوش است . خيلى به فكر من نباشيد . فقط در دعاها مرا فراموش نكنيد . بعضى ها به من مى گفتند : هميشه مشغول كار حروفچينى و تنظيم كتاب هستى و دارى وقتت را ضايع مى كنى ؛ امّا حروفچينى و تنظيم كتاب هاى مفاتيح الجنان و المحبّة في الكتاب و السنّة (به اردو) ، خيلى به دردم خورد و باعث نجاتم شد !» (به نقل از : دوستى در قرآن و حديث ، تأليف نگارنده ، چاپ دوم ، ص ۱۰) .