عصر مهدويت در تفسير ابوالفتوح رازى رحمه‌‏الله - صفحه 425

شود. چون او در نماز شود، عيسى عليه السلام از آسمان فرود آيد. چون اين مرد او را بيند، بشناسد او را. از محراب بازپس آيد و عيسى را اشارت كند كه پيش رو و نماز كن. او دستِ او گيرد و با محراب برد و گويد: تو اولى ترى؛ تو نماز بكن. او نماز بكند و عيسى به او اقتدا كند. آن گه گويد: درِ شهر بگشايى. درِ شهر بگشايد و با دجّال آن روز هفتاد هزار مرد جهود باشند همه با ساز و سلاح تمام و تيغ هاى مجلّى. عيسى عليه السلام به روى او بيرون شود. چون دجّال در عيسى نگرد، گداخته شود؛ چنان كه ارزيز در آتش و نمك در آب. آن گه بگريزد و عيسى عليه السلام به دنبال او...». ۱
توضيح كلام ابوالفتوح: ايشان اشاره به ظهور حضرت مهدى عليه السلام در آخر الزمان و اقامه نماز جماعت كرده است. در آن هنگام است كه حضرت مسيح عليه السلام از آسمان فرود مى آيد. حضرت مهدى عليه السلام را كه مشاهده مى كند، او را مى شناسد. حضرت مهدى عليه السلام به او اشاره مى كند كه شما امام جماعت شويد، ولى او نمى پذيرد و مى گويد: شما از من بر اين كار سزاوارتر هستيد. لذا حضرت عيسى عليه السلام بر امام زمان عليه السلام اقتدا مى كند. دجال در آن روز با هفتاد هزار لشكر به مقابله با او درمى آيد؛ ولى در همان مواجهه اوّل او فرار مى كند.
وى در ادامه مى گويد: «هر كجا صليبى باشد بشكند و خوكان بكشد...». ۲

تحليلى درباره نزول عيسى

درباره نزول حضرت عيسى عليه السلام در آخر الزمان و شركت در برپايى حكومت جهانى حضرت مهدى عليه السلام روايات فراوانى در كتبِ فريقين به خصوص اهل سنّت، وارد شده است.
بخارى به سند خود از ابو هريره نقل كرده است كه رسول خدا فرمود: «كيف أنتم

1.روض الجنان، ج ۱۷، ص ۴۲.

2.همان.

صفحه از 428