در برخي آمده است که ابوبکر فدک را کتبي برگرداند و عمر نوشته‌ي ابوبکر را گرفت و نگذاشت فدک به دست حضرت برسد؛۱ امّا از برخي ديگر استفاده مي‌شود که ابوبکر برنگرداند.۲ بر اساس رواياتي، ابوبکر ادّعا کرد که خودش از پيامبر شنيده است که ارثي نمي‌گذارد؛۳ امّا خبرهايي مي‌گويند که شاهداني به اين سخن پيامبر گواهي دادند.۴ طبق بيشتر خبرها حضرت زهرا عليها السلام به تنهايي ادعاي مالکيّت فدک را داشت؛ امّا از برخي از خبرها برمي‌آيد که عباس (عموي پيامبر) نيز مدّعي ارث بود.
روايات
احاديثي که برخورد امام علي عليه السلام و حضرت فاطمه عليها السلام با ابوبکر و سخنان ميان آن‌ها را گزارش کرده‌اند، از جهت بخشش يا ارث بودن فدک، چهار دسته هستند:
دسته‌ي اوّل ـ بخشش
در برخي روايات تنها سخن از بخشش است:
الف) أبي ـ رحمه الله عليه ـ قال: حدثنا عليّ بن إبراهيم عن أبيه عن ابن أبي‌عمير عمن ذکره عن أبي‌عبدالله عليه السلام قال: لمّا منع أبوبکر فاطمة عليها السلام فدکاً و أخرج وکيلها، جاء اميرالمؤمنين عليه السلام إلي المسجد و أبوبکر جالس و حوله المهاجرون و الأنصار، فقال: يا أبابکر! لَم منعت فاطمة عليها السلام ما جعله رسولالله صلي الله عليه وآله لها و وکيلها فيه منذ سنين؟ فقال أبوبکر: هذا فئ للمسلمين فإن أتت بشهود عدول و إلا فلاحق لها فيه. قال: يا أبابکر تحکم فينا بخلاف ما تحکم في المسلمين؟! قال: لا. قال أخبرني لو کان في يد المسلمين شئ فادعيت أنا فيه ممن کنت تسأل البيّنة. قال أياک کنت أسأل. قال: فإذا کان في يدي شيء فادعي فيه المسلمون تسألني فيه البيّنة؟ قال: فسکت أبوبکر، فقال عمر: هذا فيء للمسلمين و لسنا من خصومتک في شيء ... .5
1.. تفسير القمي، ج۲، ص۱۵۵؛ الکافي، ج۱، ص۵۴۳، ح۵؛ تهذيب‌الاحکام، ج۴، ص۱۴۸، ح۴۱۴؛ مقنعة، ص۲۸۹.
2.. قرب الاسناد، ص۹۹، ح۳۳۵.
3.. سنن ترمذي، ج۳، ص۸۱، ص۱۶۵۸؛ الإمامة و السياسة، ج۱، ص۳۱؛ صحيح بخاري، ج۸، ص۳؛ صحيح مسلم، ج۳، ص۱۳۸۱، ح۵۳؛ مصنّف عبدالرزاق، ج۵؛ ص۴۷۲، ح۹۱۷۷۴؛ مسند احمد، ج۱، ص۳۲، ح۵۸؛ شرح نهج‌البلاغه، ج۱۶، ص۲۱۸.
4.. اختصاص، ص۱۸۳؛ تفسير القمي، ج۲، ص۱۵۵؛ قرب الاسناد، ص۹۹، ح۳۳۵.
5.. علل الشرائع، ج۱، ص۱۹۰، ح۱.
