موضوع بحث در روايات كتاب الكافى ، در مورد تحريف لفظى قرآن است كه شامل تبديل و افزايش يا كاهش در آنهاست .
سير انديشه تحريفْ ناپذيرى قرآن
پيشينه بحث تحريفْ ناپذيرى قرآن را بايد هم زمان با نزول قرآن و در متن آيات وحى جستجو كرد . اگر افزون بر آيات ديگر قرآن ۱ دلالت آيات نهم سوره حجر و 41 و 42 سوره فصّلت را بر اثبات تحريفْ ناپذيرى قرآن كافى بدانيم ، ۲ بايد اذعان كنيم كه نقطه آغاز و سنگ بناى عدم امكان راهيابى خلل در الفاظ قرآن را، خودِ قرآن پى نهاده است .
پس از قرآن ، كهن ترين سندى كه هم اكنون در دسترس ماست، صحيفه سجاديه از قرن اوّل است . فرازهاى فراوان از دعاهاى صحيفه كه در مقام اوصاف و ويژگى هاى قرآن اند ، همسان با اوصاف قرآن موجود است و بر سلامت اين كتاب گواهى مى دهد ؛ ۳ مانند اين عبارت كه مى فرمايد :
خداوندا! ... قرآن را ميزان عدالت ـ در تمام باورها و كردارها ـ قرار دادى ، به گونه اى كه لسان آن از حق ، منحرف نمى شود... . ۴
هرگز قرآنِ محرَّف ، ميزان درست براى سنجش نيست .
در احاديث پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، افزون بر احاديث فراوانى كه در باره فضايل قرآن در
1.سوره فرقان ، آيه ۳۰؛ سوره سجده ، آيه ۳۲ . درباره وجه استدلال براى اين آيات به سلامت قرآن از تحريف، به سلامة القرآن من التحريف و تفنيد الافتراءات على الشيعة الإمامية ، ص ۲۱ ـ ۲۲ مراجعه شود .
2.درباره دلالت اين آيات بر عدم تحريف قرآن ، به منابع زير رجوع شود : التبيان ، ج ۶، ص ۳۲۰؛ الجامع لأحكام القرآن ، ج ۱۰، ص ۵ و ج ۱۵، ص ۳۶۷؛ مجمع البيان ، ج ۶، ص ۵۰۹؛ الكشّاف ، ج ۲، ص ۵۷۲؛ أنوار التنزيل ، ج ۱، ص ۵۲۶ .
3.مانند دعاى ۴۲.
4.صحيفه سجّاديه ، دعاى ۴۲ .
