هانی بن عروه

هانى بن عُروه مُرادى مَذحِجى، از كسانى است كه جاهليت و اسلام را درك كرده بودند و به همين جهت، او را «مُخَضرَم» ناميده اند. وى هنگام وفات پيامبر صلى الله عليه و آله، بيش از چهل سال داشته است.

هانى، از ياران ويژه امام على عليه السلام بوده و در جنگ هاى جمل و صِفّين، ايشان را همراهى كرده است. وى از بزرگان يمن بود كه به كوفه آمد و رياست قبيله مُراد را بر عهده داشت و از اين رو، نيروهاى فراوانى در اختيار او بوده است. در جريان نهضت كوفه، هانى، يكى از اصلى ترين حاميان مسلم عليه السلام بود كه خانه خود را مركز استقرار وى و هدايت نهضت قرار داد ؛ امّا ابن زياد، او را با نيرنگْ دستگير كرد و سرانجام، در نهم ذى حجّه سال شصتم هجرى، فرداى آن روزى كه امام حسين عليه السلام به طرف كوفه حركت كرده بود، به شهادت رساند. وى هنگام شهادت، حدود نود سال داشت.[۱]

در «مصباح الزائر» آمده است: نزد قبرش مى ايستى و بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سلام مى دهى و سپس مى گويى:

سَلامُ اللّهِ العَظيمِ وصَلَواتُهُ عَلَيكَ يا هانِئَ بنَ عُروَةَ، السَّلامُ عَلَيكَ أيُّهَا العَبدُ الصّالِحُ، النّاصِحُ للّهِ ولِرَسولِهِ، ولِأَميرِ المُؤمِنينَ وَالحَسَنِ وَالحُسَينِ عَلَيهِمُ السَّلامُ. أشهَدُ أنَّكَ قُتِلتَ مَظلوما، فَلَعَنَ اللّهُ مَن قَتَلَكَ وَاستَحَلَّ دَمَكَ، وحَشا قُبورَهُم نارا.

أشهَدُ أنَّكَ لَقيتَ اللّهَ وهُوَ راضٍ عَنكَ بِما فَعَلتَ ونَصَحتَ، وأَشهَدُ أنَّكَ قَد بَلَغتَ دَرَجَةَ الشُّهَداءِ، وجَعَلَ روحَكَ مَعَ أرواحِ السُّعَداءِ، بِما نَصَحتَ للّهِ ولِرَسولِهِ مُجتَهِدا، وبَذَلتَ نَفسَكَ فى ذاتِ اللّهِ ومَرضاتِهِ، فَرَحِمَكَ اللّهُ ورَضِىَ عَنكَ وحَشَركَ مَعَ مُحَمَّدٍ وآلِهِ الطّاهِرينَ، وجَمَعَنا وإيّاكُم مَعَهُم فى دارِ النَّعيمِ، وسَلامٌ عَلَيكَ ورَحمَةُ اللّهِ وبَرَكاتُهُ.

سپس دو ركعت نماز زيارت بخوان و به او هديه كن. و از براى خود از آنچه مى خواهى دعا كن و او را وداع كن به آنچه در وداع مسلم بن عقيل گفتى.[۲]