وظيفه شخص مورد بهتان

پيش از اين كه انسان ، مورد بهتان قرار گيرد ، براى پيشگيرى از آن بايد از كارهايى كه موجب سوء ظن و تهمت مى شوند ، اجتناب كند . از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روايت شده است :

أولَى النّاسِ بِالتُّهَمَةِ مَن جالَسَ أهلَ التُّهَمَةِ .[۱]

سزاوارترينِ مردم به اين كه در حقّ او گمان بد برده شود، كسى است كه با افراد متّهم [و بدنام ]هم نشينى كند .

و در حديثى ديگر، از امام على عليه السلام آمده است :

مَن وَقَفَ نَفسَهُ مَوقِفَ التُّهَمَةِ فَلا يَلومَنَّ مَن أساءَ بِهِ الظَّنَّ .[۲]

كسى كه خود را در موضع تهمت قرار دهد، نبايد كسى را كه به او گمان بد مى برد، سرزنش كند .

همچنين اگر پيشگيرى از بهتان ، به هزينه مالى نياز دارد ، براى حفظ آبرو ، پرداخت چنين هزينه هايى توصيه شده است .[۳]

امّا اگر به هر دليل ، كسى مورد اتّهام قرار گرفت ، مقابله و درگيرى با بهتان زننده ، توصيه نشده؛ بلكه بايد مطابق ره نمودى كه از امام رضا عليه السلام نقل شده، عمل نمود:

اِصبِر عَلى بُهتِ السَّفيهِ                  وَ لِلزَّمانِ عَلى خُطوبِهِ

وَ دَعِ الجَوابَ تَفَضُّلاً              وَكِلِ الظَّلومَ إلى حَسيبِهِ.[۴]

در برابر بهتان زدن هاى مردمان نابخرد                  و بر ناملايمات روزگار، شكيبا باش

بزرگوارانه از جواب دادن به او در گذر           و كار ستمكار را به حسابرسش وا گذار.

پاداش شكيبايى بر بهتان، به اندازه اى بزرگ است كه در قيامت، موجب مى شود كفه حسنات كسانى كه در محاسبه اعمال، كم آورده اند، سنگين تر از كفه سيّئات آنها شود و موجب نجاتشان مى گردد .[۵]