2530

التَّحذيرُ مِمّا يُعتَذَرُ مِنهُ

الكتاب :

بَلِ الاْءنْسانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ * وَ لَوْ ألْقَى مَعاذِيرَهُ» . ^۱

الحديث :

۰.12226.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إيّاكَ و ما تَعتَذِرُ مِنهُ ؛ فإنَّ فيهِ الشِّركَ الخَفِيَّ . ^۲

۰.12227.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إيّاكَ و ما تَعتَذِرُ مِنهُ ؛ فإنَّهُ لا يُعتَذَرُ مِن خَيرٍ . ^۳

۰.12228.عنه عليه السلام : الاستِغناءُ عَنِ العُذرِ أعَزُّ مِنَ الصِّدقِ بِهِ . ^۴

۰.12229.عنه عليه السلام : و احذَرْ كلَّ عَمَلٍ إذا سُئلَ عَنهُ صاحِبُهُ أنكَرَهُ أوِ اعتَذَرَ مِنهُ ، و لا تَجعَلْ عِرضَكَ غَرَضا لِنِبالِ القَولِ . ^۵

2530

پرهيز از آنچه موجب پوزش خواهى است

قرآن:

«بلكه آدمى خويشتن را نيك مى شناسد. هرچند به زبان عذرها آورد».

حديث:

۰.12226.رسول اللّه صلى الله عليه و آله : زنهار از كارى كه به سبب آن پوزش بخواهى؛ زيرا در اين [كار ]شركِ پنهان، است.

۰.12227.امام على عليه السلام : زنهار از كارى كه به سبب آن پوزش بخواهى؛ چرا كه از كار خوب، پوزش خواهى نمى شود.

۰.12228.امام على عليه السلام : نياز نيافتن به پوزش خواهى، عزّت بخش تر از پوزش خواهى موجّه است . ^۶

۰.12229.امام على عليه السلام نوشت : از هر كارى كه اگر از كننده آن درباره اش بازخواست شود، انكارش كند و يا پوزش خواهد، بپرهيز و آبروى خود را آماج تيرهاى سخن [مردمان] قرار مده.