کنار موضوعات کتاب‌های سید و روش نگارش سید که در نوع خود در میان دانش‌مندان معاصر و حتی بسیاری از دانش‌مندان متأخر از روزگار او، کم‌نظیر و دارای امتیازات به‌سزایی است، قواعد علمی‌ای که وی آن‌ها را به مناسبت‌هایی خاطرنشان ساخته است _ به‌ویژه در حوزه‌هایی هم‌چون حدیث و تفسیر _ نیز ارزش‌مند و قابل پی‌گیری است؛ برای نمونه، نوع تعامل سید با ارزیابی روایات به طور خاص در گستره روایات فقهی، یادآور شیوه قدمای شیعه در ارزیابی حدیث است که با شیوه رایج فقیهان مکتب حله، تفاوت‌های اساسی دارد. در حوزه‌هایی هم‌چون کلام نیز هر چند سید به روش متکلمان روی خوش نشان نمی‌دهد، ولی روح سخن او بازگشت به راه‌هایی است که در روایات برای خداشناسی و دین‌آموزی فراز آمده است؛ نکته‌ای که در روش رایج کلامی، کمتر بدان پرداخته می‌شود. با این حال در این نوشته به‌دنبال دفاع یک سویه از سید نبوده‌ایم و از این رو به برخی کاستی‌ها نیز در آثار وی _ مانند عدم نقد برخی روایات قابل بررسی _ اشارت کرده‌ایم.