سید در بررسی همه حوزه‌های روایی مطرح کرد. هم‌چنین یادآور شویم که برخی از دانش‌مندان دیگر نیز به لزوم توجه به این نکته در تفسیر قرآن توجه داده‌اند.^۱

سید و روایت‌های مناقب

چنان‌که می‌دانیم بخش شایان توجهی از میراث علمی سید، دربردارنده روایت‌های مناقب و فضایل اهل‌بیت علیهم السلام و اثبات جانشینی آن بزرگواران پس از رسول‌اکرم صلی الله علیه وآله است. کتاب‌های طُرَفٌ من الأنباء و المناقب، الطرائف و الیقین برجسته‌ترین کتاب‌های سید در این حوزه‌اند. به هر روی، درباره شیوه سید در مناقب‌نگاری محورهای ذیل را می‌توان گوش‌زد کرد:

الف) استناد به منابع و روایت‌های سنّی

سید در حوزه فضایل معمولاً به این نکته پای‌بند است که به منابع و روایت سنّی در اثبات فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام یا اهل‌بیت علیهم السلام استناد کند و در همین راستا از کتاب‌هایی هم‌چون الجمع بین الصحیحین حمیدی،^۲ و مسند احمد،^۳ الجمع بین الصحاح الستّة رزین ‌بن معاویة^۴ و تفسیر ثعلبی^۵ فراوان گزارش می‌کند و البته دلیل آن نیز روشن است: «ملزم‌کردن سنّیان به باورها و آن‌چه خود گزارش کرده‌اند».^۶

ب) قاعده‌ای مهم در ارزیابی روایت‌های فضایل

از نگاه سید، هر گونه فضیلتی که برای خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله و امیرالمؤمنین علیه السلام گزارش می‌شود، تا آن‌جا که با بزرگواری و کرم خداوند متناسب است و عقل نیز آن را ممکن و محتمل می‌شمارد، قابل پذیرش است، زیرا آن‌گاه که خداوند بنده‌ای را شایسته آن بداند که معرفت خویش را ارزانی او سازد و او را گرامی بدارد، از آن پس هر گونه فضیلت یا منقبتی که به او عطا شود، اهمیت و ارزشی کمتر از آن اکرام خداوندی دارد؛ از این