همچنين بنگريد به : ج1 ، ص499 (عوامل ابتلا به جذام / همبسترى با زن حائض) .

13 / 7 ـ 5

مواردى كه در آنها آميزش مكروه است

۱۰۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مبادا كسى در حالى كه از قضاى حاجت خوددارى مى ورزد ، نزديكى كند ؛ چرا كه اين كار ، بواسير مى آورد ؛ و مبادا كسى در حالى كه پيشاب خود را نگه مى دارد ، نزديكى كند ؛ چرا كه اين كار ، ناسور^۱ مى آورد .

۱۰۳۱.امام صادق عليه السلام :سه چيز ، بدن را فرسوده مى كند و شايد هم [فرد را ] بكُشد : حمّام رفتن با شكم پُر ، آميزش كردن با شكم پُر ، و همبسترى با پ ^۲ يرزنان .

۱۰۳۲.امام رضا عليه السلام :آميزش پس از آميزش ، بى آن كه ميان آنها غسلى صورت پذيرفته باشد ، ديوانگى فرزند را در پى مى آورد . ^۳

۱۰۳۳.امام على عليه السلامـ چون درباره آميزش جنسى از او پرسيدند: شرمى است كه از ميان مى رود و شرمگاه هايى كه در برِ هم مى آيند . همانندترين چيز به ديوانگى است . اصرار بر آن ، مايه فرسودگى و پيرى ، و بيرون آمدن از آن حال پشيمانى است . ميوه حلال آن ، فرزند است كه اگر زنده بماند ، فتنه باشد و اگر بميرد ، اندوهگين سازد .

۱۰۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به امام على عليه السلام: اى على! در آغاز ، ميان و پايان ماه با همسرت نزديكى مكن ، كه ديوانگى ، جذام و تباهْ مغزى ، بسيار زود به سراغ وى و فرزندش مى آيد .
اى على! بعد از ظهر با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر در آن هنگام ، ميانتان فرزندى تقدير شود ، كژْ چشم خواهد بود و شيطان ، از كژْ چشمى انسان ، شادمان مى شود .
اى على! به هنگام آميزش ، سخن مگوى ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، اطمينانى نيست كه لال نباشد . هم مبادا كسى از شما بر شرمگاه زن خويش بنگرد ؛ بلكه بايد به هنگام آميزش ، ديده فرو هِلَد ؛ چرا كه نگريستن به شرمگاه ، كورى را در فرزند بر جاى مى نهد .
اى على! با هوس به زنى غيرِ همسر خود ، با زن خويش آميزش مكن ؛ زيرا از اين بيم دارم كه اگر برايتان فرزندى تقدير شود ، زنْ صفت ، يا ماده و تباهْ مغز باشد .
اى على! هر كس جنب با همسر خويش در بستر باشد ، نبايد قرآن بخواند ؛ چه ، از اين بيم دارم كه از آسمان ، آتشى بر آنها فرود آيد و آنان را بسوزا نَد . ^۴
اى على! با همسرت آميزش مكن ، مگر آن كه هر كدامتان دستمالى داشته باشيد . خود را با پارچه اى مشترك ، پاك نكنيد كه شهوت بر شهوت واقع مى شود و اين كار ، دشمنى ميان شما را در پى مى آورد و كارتان را به جدايى و طلاق مى كشانَد .
اى على! ايستاده با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اين كار ، كارِ خران است ؛ و اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، ادرار كننده در بستر باشد ، چنان كه خران در هر مكانى پيشاب مى ريزند .
اى على! در شب عيد قربان با همسرت نزديكى مكن ؛ زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، شش انگشت يا چهار انگشت خواهد داشت .
اى على! در زير درختى ميوه دِه با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، جلاّد ، قاتل يا عريف ^۵ خواهد بود .
اى على! در زير نور خورشيد و تابش آن با همسرت نزديكى مكن ، مگر اين كه پرده اى آويخته باشى كه شما را مى پوشاند ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود تا پايان عمر در تيره بختى و تهى دستى خواهد بود .
اى على! ميان اذان و اقامه با همسرت نزديكى مكن ؛ زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، به خونريزى علاقه مند خواهد بود .
اى على! اگر همسرت باردار شد ، با او آميزش مكن ، مگر آن كه با وضو باشى ؛ زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، كورْدل و ناخنْ خشك خواهد بود .
اى على! در نيمه شعبان با همسرت نزديكى مكن ، زيرا اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، بدْشگون خواهد بود و نشانى سياه بر چهره خواهد داشت .
اى على! با همسرت در آخرين روزهاى پاكى و در حالى كه تنها دو روز از او مانده باشد ، نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، عشّار يا ياورِ ستمگران خواهد بود و توده هايى از مردم به دست او به كام مرگ خواهند رفت .
اى على! بر پشتِ بام خانه با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، منافق ، رياكار و بدعت گذار خواهد بود .
اى على! چون آهنگ سفر كردى ، آن شب با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، دارايى خويش را در غير حق خرج خواهد كرد . (آن گاه ، پيامبر صلى الله عليه و آله اين آيه را خواند :) «ولخرج ها، برادران شياطين اند» .
اى على! چون روانه سفرى شدى ، تا مسافت سه شبانه روز ره پيمودن ، با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، يار هر ستمگرى خواهد بود كه بخواهد به تو ستمى برساند .
اى على! در نخستين ساعت شب ، با همسرت نزديكى مكن ؛ چرا كه اگر ميانتان فرزندى تقدير شود ، اطمينانى نيست كه ساحر و از آنان كه دنيا را بر آخرت بر مى گزيند ، نباشد . ^۶