على بن ابى طالب عليه السلام اشاره كرد و گفت : «اين است حبل خدا ؛ آن حبلى كه هر كه چنگ در او زند، در دنيا و آخرت به حليه سعادت تزيين يابد». على بن الحسين گفت كه : آن مرد برخاست و از پشت على بن ابى طالب عليه السلام درآمد و او را در برگرفت و مى گفت: «إعْتَصَمْتُ بِحَبْلِ اللّهِ وَحَبْلِ رَسُولِه» و آن گاه برخاست و از مسجد بيرون رفت.
مردى از اهل مسجد برخاست و گفت : يا رسول اللّه ! چه مى فرمايى كه خود را به اين مرد رسانم و در خواهم تا براى من استغفار كند ؟ رسول خدا گفت : چون به او رسى ، او را به خود مهربان خواهى يافت . على بن الحسين ـ صلوات اللّه عليهما ـ گفت : پس آن شخص ، خود را به [ آن ] مرد مصرى رسانيد و به او گفت : براى من استغفار كن . آن مرد گفت : آيا فهميدى آنچه رسول خدا به من گفت و آنچه من به عرض او رسانيدم ؟ گفت : بلى . پس گفت : اگر به اين حبل متين ـ كه على بن ابى طالب است ـ تمسّك نمايى ، تو را حق تعالى بيامرزد ، و الاّ از مغفرت الهى محروم خواهى بود . ۱
و نيز ابان بن تَغلِب روايت كرده از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت : ماييم آن حبل خدايى كه حق تعالى فرمود : «دست در او زنيد و از او / 130 / پراكنده مشويد» . ۲
پس هر كه چنگ اطاعت در قرآن و در دامن متابعت دوازده امام عليهم السلام زند ، بى شبهه و شك به حَبل خدا اعتصام نموده باشد ، و آن كه به حبل الهى اعتصام نمود ، در دنيا به خلعت سرافرازى و در آخرت ، به تشريف رستگارى امتياز و افتخار يابد .
[ دليل امامت ائمه اثنا عشر عليهم السلام ]
و مؤيّد اين معنى است خبرى كه در عيون أخبار الرضا عليه السلام آورده كه حمزة بن محمّد به اسناد طويل از امام رضا عليه السلام نقل كرده از پدران عالى مقدار او از اميرالمؤمنين عليهم السلام كه گفت رسول خدا : « مَنْ يُحِبُّ أَنْ يَرْكَبَ سَفينَةَ النَّجاةِ وَيَتَمَسَّكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثقى وَ[ يَعْتَصِمَ ]بِحَبْل
1.الغيبة ، نعمانى ، ص ۴۲ ؛ الفضائل ، ابن شاذان ، ص ۱۲۵ ؛ بحار الأنوار ، ج ۳۶ ، ص ۱۶ .
2.العمدة ، ابن بطريق ، ص ۲۸۸ ؛ الصراط المستقيم ، ج ۱ ، ص ۲۸۶ ؛ بحار الأنوار ، ج ۲۴ ، ص ۸۳ .
