فصل چهارم : درمان اندوه
4 / 1
درمان علمى
الف - شناخت آنچه سزاوار شادمانى يا اندوه است
۱۹۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله : خداوند متعال مىفرمايد : «اى آدمىزاده ! روزىِ هر روزت مىرسد با اين حال، غمينى و روزانه، عمرت كاسته مىشود؛ ولى تو دلشادى . از آنچه كفايتت كند برخوردارى؛ ولى [همچنان ]در پى چيزى هستى كه باعث سركشى تو مىشود . به اندك، قناعت نمىكنى ، و از بسيار، سير نمىشوى» .
۱۹۹.جامع الأحاديث : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود : «خداوند مىفرمايد : بنده مؤمن من آن گاه كه دنيا را از وى دريغ مىكنم، اندوهگين مىشود ، با آن كه به من نزديكتر است و زمانى كه دنيا را برايش مىگسترانم، شادمان مىگردد، با آن كه از من دورتر است» . سپس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله اين آيه را خواند : «(آنها گمان مىكنند اموال و فرزندانى كه با آنها مددشان مىكنيم، براى اين است كه درهاى خيرات را با شتاب به روى آنها بگشاييم! [نه چنين نيست] بلكه آنها نمىفهمند) . آرى آن ، وسيله امتحانشان است . خداوند، كمك را بر آنان به اندازه هزينه، و شكيبايى را به اندازه مصيبت، بر آنان فرو مىفرستد» .
