تربیت فرزند در خانواده از منظر سیرۀ امام رضا (ع)
سال
1400 / شماره پیاپی
33 /
صفحه
105-138
چکیده :
تربیت در خانواده فراهم کنندۀ موجبات رشد و تعالی انسان و اساس تربیت رسمی و عمومی است. از این رو هدف از انجام این پژوهش، بررسی رویکردهای تربیت فرزند در خانواده از منظر سیرۀ امام رضا(ع) است. مقالۀ حاضر به روش توصیفی تحلیلی، با هدف درکی دقیق از احادیث و روایات و سیرۀ امام رضا(ع) دربارۀ تربیت فرزند در خانواده انجام شده است. به این منظور از احادیث، روایات و تئوری‌هایی که دلالت‌ها و اشارات مستقیم به بحث تربیت فرزند در خانواده داشته و به صورت ضمنی و تلویحی مرتبط با سیرۀ نظری و عملی امام رضا(ع) بوده، استفاده شده است. در سه رویکرد تربیت دینی، اجتماعی و علمی برخی از مقوله‌های به‌دست آمده عبارتند از: پرورش هویت اجتماعی،گفت‌وگو، پرورش حس مسئولیت‌پذیری نسبت به جامعه و طبیعت و پرورش تفکر انتقادی. تجزیه و تحلیل امور با معیارهای صحیح و پیوستگی علم و عمل، یکی از شاخصه‌های تفکر انتقادی است. پیشنهاد این پژوهش، تدوین سندی معطوف به تربیت فرزند در خانواده از دیدگاه اسلام است. این سند برای خانواده قابلیت اجرایی و دولت نقش نظارتی و حمایتی دارد.
کلیدواژه‌های مقاله :تربیت، رویکردهای تربیتی، خانواده، سیرۀ امام رضا(ع)
