احادیث داستانی اهل بیت(ع)

شأن نزول آیه تطهیر

المستدرک علی الصحیحین عن عطاء بن یسار عن اُمّ سلمة:

فی بَیتی نَزَلَت هذِهِ الآیةُ:«إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا»[۱]. قالَت: فَأَرسَلَ رَسولُ اللّهِ(ص) إلی عَلِی وفاطِمَةَ وَالحَسَنِ وَالحُسَینِ رِضوانُ اللّهِ عَلَیهِم أجمَعینَ، فَقالَ: اللّهُمَّ هؤُلاءِ أهلُ بَیتی.

قالَت اُمُّ سَلَمَةَ: یا رَسولَ اللّهِ، ما أنَا مِن أهلِ البَیتِ؟ قالَ: إنَّک أهلی خَیر، وهؤُلاءِ أهلُ بَیتی، اللّهُمَّ أهلی أحَقُّ.[۲]

المستدرک علی الصحیحین ـ به نقل از عطاء بن یسار، از امّ سلمه ـ:

آیه: «خداوند، خواسته است پلیدی را تنها از شما اهل بیت بزداید و شما را کاملاً پاکیزه گرداند» در خانه من نازل شد. آن گاه پیامبر(ص)، علی و فاطمه و حسن و حسین ـ که خداوند از همه آنان خشنود باد ـ را حاضر کرد و فرمود: «بار خدایا! اینان، اهل بیت من اند».

گفت[م]: ای پیامبر خدا! آیا من از اهل بیت نیستم؟

پیامبر فرمود: «تو همسر من هستی و [در ایمان و عملت] دُرستی، و اینان، اهل بیت من اند. بار خدایا! اهل بیت من، شایسته ترین [این مقام] اند».


[۱]. الاحزاب، الآیة ۳۳.

[۲]. المستدرک علی الصحیحین: ج ۲ ص ۴۵۱ ح ۳۵۵۸، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۹، ص ۲۳۰