احادیث داستانی تهجد پیامبر اکرم(ص)

سنن أبی داود عن عبد اللّه بن عبّاس:

بِتُّ لَیلَةً عِندَ النَّبِی(ص)، فَلَمَّا استَیقَظَ مِن مَنامِهِ أتی طَهورَهُ فَأَخَذَ سِواکهُ فَاستاک، ثُمَّ تَلا هذِهِ الآیاتِ:«إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیلِ وَالنَّهَارِ لَأَیاتٍ لِّأُوْلِی الْأَلْبَابِ»[۱]حَتّی قارَبَ أن یختِمَ السّورَةَ أو خَتَمَها، ثُمَّ تَوَضَّأَ فَأَتی مُصَلّاهُ فَصَلّی رَکعَتَینِ، ثُمَّ رَجَعَ إلی فِراشِهِ فَنامَ ما شاءَ اللّهُ، ثُمَّ استَیقَظَ فَفَعَلَ مِثلَ ذلِک، ثُمَّ رَجَعَ إلی فِراشِهِ فَنامَ، ثُمَّ استَیقَظَ فَفَعَلَ مِثلَ ذلِک، ثُمَّ رَجَعَ إلی فِراشِهِ فَنامَ، ثُمَّ استَیقَظَ فَفَعَلَ مِثلَ ذلِک، کلُّ ذلِک یستاک ویصَلّی رَکعَتَینِ، ثُمَّ أوتَرَ.[۲]

سنن أبی داوود ـ به نقل از عبد اللّه بن عبّاس ـ:

شبی نزد پیامبر(ص) ماندم. پس چون از خواب بیدار شد، ظرف آبش را آورده، مسواکش را برداشت و مسواک کرد و این آیه را تلاوت فرمود: «همانا در آفرینش آسمان ها و زمین و آمد و شدِ شب و روز، بی گمان، نشانه هایی برای خردمندان است» تا تقریباً یا کاملاً سوره را به پایان بُرد. سپس وضو ساخت و به مصلّای خود آمد و دو رکعت نماز گزارْد. آن گاه به بسترش باز گشت و آن قدر که خدا خواست، آرمید. سپس از خواب بیدار شد و همچون گذشته همان کرد. آن گاه به بسترش باز گشت و خوابید. سپس بیدار شد و باز همان کارها را کرد. آن گاه به بسترش باز گشت و خوابید و در پی آن، بیدار شد و همان کرد که پیش تر کرده بود. او هر بار مسواک می کرد و دو رکعت نماز می گزارْد و سپس [در پایان]، وتر به جای می آورد.

[۱]. آل عمران: ۱۹۰.

[۲]. سنن أبی داود: ج ۱ ص ۱۵ ح ۵۸، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۰، ص ۱۹۴.