۵۱.امام صادق علیه السلام: مَن ذُکِرنا عِندَهُ فَفاضَت عَيناهُ ولَو مِثلَ جَناحِ الذُّبابِ غَفَرَاللّهُ لَهُ ذُنوبَهُ ولَو کانَت مِثلَ زَبَدِ البَحرِ؛
هر کس با ياد ما چشمانش ـ هر چند به اندازه بال مگس ـ اشک‏آلود شود،خداوند گناهانش را مى‏آمرزد، اگرچه همانند کف دريا [بسيار] باشد.

۵۲.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَنِ اصطَنَعَ إلى أحَدٍ مِن أهلِ بَيتي يَداً کافَيتُهُ يَومَ القِيامَةِ؛
هر کس به يکى از خاندان من کمک کند، روز قيامت، آن را تلافى مى‏کنم.

کيفر کردارها^۱

۵۳.پيامبر صلی الله علیه و اله: لا يَنالُ شَفاعَتي مِنَ استَخَفَّ بِصَلاتِهِ ولا يَرِدُ عَلَيَّ الحَوضَ لا وَاللّهِ؛
از شفاعت من برخوردار نمى‏شود کسى که نمازش را سبک بشمارد. به خداوند سوگند که [چنين کسى] در کنار حوض [کوثر] بر من وارد نمى‏شود!

۵۴.امام باقر علیه السلام: مَن تَرَکَ الجَماعَةَ رَغبَةً عَنها و عَن جَماعَةِ المُؤمِنينَ مِن غَيرِ عِلَّةٍ فَلا صَلاةَ لَهُ؛
هر کس [نماز] جماعت را با رو بر تافتن از آن ترک کند و از جماعت مؤمنان، بى هيچ دليلى، رو برگرداند، هيچ نمازى [براى او فايده] ندارد.

بدون هيچ حجابى به او بنگرد، ولايت اهل بيت پيامبر صلی الله علیه و اله را بپذيرد و از دشمنان آنان بيزارى بجويد و به پيشوايى امامى از اهل بيت تن دردهد.

۴۷.امام صادق علیه السلام: مَن أحَبَّنا أهلَ البَيتِ وحَقَّقَ حُبَّنا في قَلبِهِ جَرى يَنابِيعُ الحِکمَةِ عَلى لِسانِهِ و جَدَّدَ الإيمانُ فى قَلبِهِ؛
هر کس ما اهل بيت را دوست بدارد، و دوستى ما را در دلش جای بدهد،چشمه‏هاى حکمت بر زبانش جارى مى‏شود، و ايمان در قلبش تازگى مى‏گيرد.

۴۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: ألزِموا مَودَّتَنا أهلَ البَيتِ فَإِنَّهُ مَن لَقِىَ اللّهَ و هُوَ يَوَدُّنا أهلَ البَيتِ دَخَلَ الجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَالَّذِي نَفسي بِيَدِهِ لا يَنتَفِعُ عَبدٌ بِعَمَلِهِ إلاّ بِمَعرِفَةِ حَقِّنا؛
پايبند دوستى ما اهل بيت باشيد؛ هر کس، در حالى که ما را دوست مى‏دارد،خدا را ملاقات کند، با شفاعت ما وارد بهشت مى‏شود. سوگند به کسى که جانم در دست اوست، هيچ بنده‏اى از عملش بهره‏اى نمى‏برد جز با شناخت از حقوق ما.

۴۹.امام على علیه السلام: ذِکرُنا أهلَ البَيتِ شِفاءٌ مِن الوَعکِ و الأسقامِ و وَسواسِ الرَّيبِ وحُبُّنا رِضا الرَّبِّ تَبارَکَ و تَعالى؛
ياد ما اهل بيت، شفاى کسالت، بيماری‏ها و دودلى است، و دوستى ما،[مايه]خشنودى پروردگار تبارک و تعالى است.

۵۰.امام صادق علیه السلام: اَلنَّظَرُ إلى آلِ مُحَمَّدٍ عِبادَةٌ؛
نگاه به آل محمّد صلی الله علیه و اله، عبادت است.