لغزش‏هاى مؤمنان را جستجو نکنيد؛ زيرا هر کس در پى لغزش‏هاى برادرش باشد، خداوند لغزش‏هايش را دنبال می‏کند، و کسى که خداوند لغزش‏هايش را دنبال کند، رسوايش می‏سازد، گرچه در درون خانه‏اش باشد.

۸۲.امام صادق علیه السلام: مَن سَترَ عَلى أخِيهِ اُلمؤمِنِ عَورَةٌ سَتَرَ اللّهُ عَورَتَهُ يَومَ القِيامَةِ؛^۱
هر کس عيب برادر مؤمنش را بپوشاند، خداوند در روز قيامت، عيب و نقصش را می‏پوشاند.

۸۳.امام صادق علیه السلام: مَن عَيَّرَ مُؤمِناً بِذَنبٍ لَم يَمُت حَتّى يَرکَبَهُ؛^۲
هر که مؤمنى را به گناهى سرزنش کند، نمی‏ميرد تا خود، آن را مرتکب شود.

ديندارى

۸۴.امام صادق علیه السلام: إنَّ العَبدَ لَيَتَکَلَّمُ بِالکَلِمَةِ فَيَکتُبَ اللّه‏ بِها إيماناً في قَلبِ آخَرٍ فَيَغْفِرُ لهُم جَميعاً؛^۳
چه بسا بنده‏اى، کلمه‏اى بگويد و خداوند به واسطه آن، ايمان را در قلب بنده ديگر قرار دهد. پس خداوند، همه آنها را بيامرزد.

۸۵.امام باقر علیه السلام: سَلامَةُ الدِّينِ و صِحَّةُ البَدَنِ خَيرٌ مِن المالِ، وَالمالُ زِينَةٌ مِن زينَةِ الدُّنيا حَسَنَةٌ؛^۴

۷۸.امام صادق علیه السلام: لا تُذهِبِ الحِشمَةَ فِيما بَينَکَ وبَينَ أخيکَ، فَإنَّ ذِهابَ الحِشمَةِ ذِهابُ الحَياءِ، و بَقاءَ الحِشمَةِ بَقاءُ المُروءَةِ؛^۱
احترام و منزلت ميان خود و برادرت را از بين مبر؛ زيرا از بين رفتن آن، به از بين رفتن حيا می‏انجامد، و باقى ماندن آن، مروّت و مردانگى را به دنبال دارد.

۷۹.امام صادق علیه السلام: إذا کانَ القَومُ ثَلاثَةً مِنَ المُؤمِنينَ فَلا يَتَناجا مِنهُم اثنانِ دُونَ صاحِبِهِما، فَإنَّ ذلِکَ مِمّا يَحُزُنهُ و يُؤذيهِ؛^۲
هرگاه سه نفر از مؤمنان با هم در جايى گرد آيند، دو نفر آنان در گوشى باهم صحبت نکنند، به طورى که رفيق سوم نشنود؛ زيرا اين کار، مايه اندوه و آزار اوست.

۸۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: اَلمُؤمنُ مِرآةُ أخيهِ يُميطُ عَنهُ الأذى؛^۳
مؤمن، آينه برادر مؤمنش است و ناراحتی‏هايش را از او دور مى‏کند.

نهى از اذيت مؤمن و جستجوى لغزش‏هايش

۸۱.پيامبر صلی الله علیه و اله: لا تَطلُبُوا عَثَراتَ المُؤمِنينَ، فَإنَّ مَن تَتَّبَعَ عَثَراتَ أخيهِ تَتَبَّعَ اللّهُ عَثرتَهُ، ومَن تَتَبَّعَ اللّهُ عَثرَتَهُ فَضِحَهُ ولَو في جَوفِ بَيتِهِ؛^۴