همچنين چون تلخيص كتاب مصباح المتهجد بود ، به المصباح و چون حاوى ادعيه بود ، به الدعوات معروف گرديد .
استناد كتاب به مؤلف
هيچ يك از علماى تراجم و حديث ، در استناد كتاب اختيار المصباح به سيد بن باقى ترديدى نكرده اند ؛ چرا كه مؤلف در اثناى كتاب ، به نام خود تصريح مى كند ، در اعمال دهه اول ذى حجه مى نويسد :
قال العبد الفقير علي بن الحسين بن باقي القرشي مؤلف هَذَا الكتاب.
اهميت كتاب اختيار المصباح
جلالت قدر مؤلف و حسن تأليف وى سبب شد كه كتابش مورد توجه محدثان بزرگ شيعه قرار بگيرد . از جمله :
سيد بن طاووس در كتاب اقبال در ادعيه روزهاى ماه رمضان از اين كتاب نقل مى كند ۱ و محدث جليل ابراهيم بن على كفعمى (م 905 ق) در كتاب المصباح و البلد الأمين از اين كتاب بسيار نقل مى كند . ۲
همچنين علامه مجلسى در بحارالأنوار و كتب دعايى اش ، ميرزا عبد اللّه افندى ـ صاحب كتاب رياض العلماء ـ در كتاب لسان الواعظين ۳ ، و محدث نورى در مستدرك الوسائل و الصحيفة العلوية الثانية از اين كتاب بسيار بهره برده اند .
اين كتاب در زمان صاحب رياض العلماء ، در ميان علماى بحرين ، بسيار مشهور بود و به آن عمل مى كردند . صاحب رياض چنين مى نويسد : «و
1.اين را اتان گلبرك در كتاب كتاب خانه ابن طاووس متذكر شده است. وى مى گويد مواردى كه سيد بن طاووس از كتاب اختيار المصباح ذكر مى كند ، در نسخه اقبال نيامده است و اين بدان جهت است كه تاريخ تأليف اختيار المصباح ـ سال ۶۵۳ ق ـ سه سال پس از اتمام اقبال است ؛ ولى بعد از تأليف اختيار المصباح ، ابن طاووس ـ يا شخص ديگرى ـ اين موارد را از مصباح در اقبال درج كرده است.
2.ر.ك : كتاب خانه ابن طاووس ، ص ۴۳۰.
3.رياض العلماء ، ج ۳ ، ص ۴۱۹.
