خوددارى مى ورزد . بدين جهت نمى تواند به حقيقت برسد .
در احاديث استبداد ، به عنوان يكى از بزرگ ترين لغزشگاه ها توصيف شده كه اگر انديشمندى بدان مبتلا گردد ، تباه مى شود . امام على عليه السلام درباره بسته انديشى و استبداد فكرى فرموده است :
المُستَبِدُّ مُتَهَوِّرٌ فِى الخَطَاَ?وَ الغَلَطِ .۱مستبد ، در خطا و اشتباه غوطه ور مى گردد.
و فرموده است :
الاِستِبدادُ بِرَأيِكَ يُزِلُّكَ و يُهَوِّرُكَ فِى المَهاوى .۲استبداد در رأى ، تو را مى لغزاند و در هلاكت فرو مى بَرَد.
امام صادق عليه السلام نيز فرموده است :
المُستَبِدُّ بِرَأيِهِ مَوقوفٌ عَلى مَداحِضِ الزَّلَلِ .۳مستبد در رأى ، بر لب پرتگاه هاى انحراف و سقوط ايستانيده شده است .
6 . لجاجت
لجاجت ، يكى ديگر از موانع پالايش عقيده است و در پژوهش ها و مسائل نظرى ، يكى از لغزشگاه هاى بزرگ به شمار مى رود ؛ چراكه انديشه را از تكاپو باز مى دارد و مانع رسيدن به رأى درست مى شود ، بدون آن كه شخص لجوج ، احساس انحراف كند . امام على عليه السلام در سخنى زيبا از اين لغزشگاه پنهان ، چنين تعبير مى فرمايد :
اللَّجاجَةُ تُسِلُّ الرَّأىَ.۴