امام على علیه السلام فرمود:
بِرُّوا آباءَكُمْ يَبِرُّكُمْ أَبْناؤُكُمْ.
به پدران خود خوبى كنيد، تا پسرانتان هم به شما خوبى كنند.
غررالحكم ج۳ ص۲۶۷
شرح حدیث
بزرگ شمردن بزرگان خانواده و حفظ حرمت آنان، سنتى دينى و دستورى خدايى است. حقشناسى و اداى سپاس نسبت به زحمات و خدمات پدران، دليل رشد عقلى و كمال عاطفى است.
جهان نيز، در سنت الهى، جهان بازتاب اعمال و مشاهده عكسالعملهاست.
فرزندان، ادب رفتارى و شيوه معاشرت و فرهنگ اجتماعى را از اولياى خود مىآموزند.
اگر نهال ادب در زمين دل كودكان كاشته شود، در آينده به ثمر خواهد نشست.
اين بذرافشانى و نهال نشانى، گاهى هم غير مستقيم است. ما اگر در برابر پدر و مادر خويش، تواضع و احترام و احسان نداشته باشيم، فرزندانمان از كجا بياموزند كه در مقابل پدرانشان بايد ادب نشان دهند و كوچكى و فروتنى كنند؟
ادب، از رفتار والدين به كودكان جريان مىيابد.
فرزندان، شاگردان مدرسه رفتاراند و الگوى اخلاق را از پدر و مادر مىآموزند.
بزرگداشت پدر و مادر، يك فرهنگ است.
كودكان، اگر ببينند كه والدين، به پدر بزرگ و مادربزرگ، احترام مىگذارند و نيكى مىكنند و تكريم و نوازش و مراقبت آنان را عبادت مىشمرند، همين را خواهند آموخت و با پدر و مادر خودشان چنان خواهند بود.
نيكى و احسان و عاطفه شما به پدر و مادرتان، ارائه الگو به فرزندانتان است.
اگر مىخواهيد فرزندان، هواى شما را داشته باشند، هواى پدر و مادر خود را داشته باشيد!
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.
