معناشناسی ایمان در احادیث «إنَّ النساء نواقص الایمان»

نشریه : پژوهشنامه نهج البلاغه

نویسنده : پديدآورنده : طاهره سادات طباطبایی امین
پديدآورنده : حسین افسردیر

چکیده :

در برخی منابع حدیثی، گزارش ­هایی پیرامون نقص ایمان در زنان، نقل شده است. وجود چنین روایاتی و رفتار نامناسب برخی مردان در جوامع اسلامی با زنان، موجب شده که بهانه ­ای به­دست مخالفان اسلام افتد و ادعا کنند که قوانین اسلام ضد زنان است. باز کاوی دقیق مفاهیم و معانی واژگان چنین روایاتی، موجب رفع شبهات پیرامون اسلام در زمینه حقوق زن خواهد شد. اکثر محققان، "نقص" را به­ معنای "کم­بود و کاستی" معنا کرده ­اند. همچنین، "ایمان" را به معنای اصطلاحی آن، یعنی "اعتقاد قلبی، اقرار به زبان و عمل به جوارح"، در نظر گرفته ­اند. اما براساس تحقیق معناشناسی (به فرض آن­که ضعف و ارسال سند این دسته روایات را نادیده بگیریم)؛ نقص در این احادیث به­ معنای ضعیف شدن و "ایمان" به ­معنای لغوی آن یعنی "امن و آرامش" است. زنان در ایام قاعدگی به­ خاطر تغییرات هورمونی که در بدنشان رخ می­ دهد، از لحاظ جسمی و روحی دچار برخی اختلالات می­ شوند. این­ اختلالات موجبات ضعف آرامش آن­ها را فراهم می­ کند. در واقع اگر زنان به دستور الهی عمل نموده و برخی عبادات را در ایام حیض ترک می ­کنند؛ این موضوع ارتباطی با ایمان به­معنای اصطلاحی آن ندارد و موجب کمبود آن نمی­ شود.