بررسی ساختار آغازگری در خطبه‌ی جهاد نهج‌البلاغه براساس فرانقش متنی نظریه نظام‌مند نقش‌گرا
سال
دوم / شماره پیاپی
6 /
صفحه
17-37
چکیده :
بی شک نهج البلاغه امیرمؤمنان علی(ع) با وجود خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار خود به حق می تواند کتاب راه زندگی بشر باشد و این امر دلیل اهمیت تعمق و تدبر در آن است. از این رو، با عنایت به اهمیت به کارگیری نظریات علمی در فهم بهتر متن نهج البلاغه، این پژوهش به تحلیل خطبه جهاد براساس فرانقش متنی نظریه نظام مند نقش گرا از منظر ساختار آغازگری پرداخته است. ابتدا تمامی 99 بند آن تجزیه و بخش آغازگر و پایان بخش هر بند مشخص شد. نتایج این بررسی ها نشان داد 70 درصد از بندهای این خطبه با آغازگر مرکب شروع شده و این انتخاب به ایجاد پیوستگی در متن کمک کرده است، به طوری که انتخاب آغازگر در چند بند مبین حفظ و یا امتداد موضوع بوده و در مواردی نیز به کارگیری آغازگری خاص، زمینه فهم و تفسیر بند یا بندهای بعدی را فراهم نموده است. نقش برخی آغازگرها نیز در مشخص کردن مرز بخش های مختلف خطبه و حرکت از یک موضوع به موضوع دیگر بارز است. علاوه بر این موارد، مشخص شد آن حضرت در این خطبه در برخی از بندها از آغازگری استفاده کرده که از دید ایشان می توانسته است نقطه ی شروعی ماندگار، مفید و مهم از پیام باشد. یافته های این پژوهش می تواند دلیلی مستند بر سخنوری بی همتای علی(ع) باشد.
کلیدواژه‌های مقاله :نظریه نظام‌مند نقش‌گرا؛ فرانقش متنی؛ ساختار آغازگری؛ پایان بخش
