۱۲۷۴.سعد بن عبداللّه و عبداللّه بن جعفر حِمْيرى، از ابراهيم بن مهزيار، از برادرش على بن مهزيار، از حسين بن سعيد، از محمد بن سنان، از ابن مُسكان، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده اند كه فرمود:«قبض روح مطهّر حضرت على بن الحسين عليه السلام شد و آن حضرت پنجاه و هفت ساله بود و در سال نود و پنجم از هجرت (و در بعضى از نسَخ هفتاد و پنجم است و آن درست نيست) و آن حضرت بعد از شهادت حضرت امام حسين عليه السلام ، سى و پنج سال در دنيا زيست فرمود».
118. باب در بيان مولد حضرت ابو جعفر محمد بن على عليه السلام
امام محمد باقر عليه السلام متولّد شد در سال پنجاه و هفتم از هجرت، و روح مطهّر آن حضرت عليه السلام قبض شد در سال صد و چهاردهم. و او را در هنگام وفات، پنجاه و هفت سال بود، و در مدينه در بقيع دفن شد در قبرى كه پدرش حضرت على بن الحسين عليه السلام در آن دفن شد (به مقتضاى كلام كلينى رضى الله عنه) و مادرش امّ عبداللّه دختر حضرت حسن بن على بن ابى طالب بود ـ عليهما السلام و على ذريتهما الهادية ـ .
۱۲۷۵.محمد بن يحيى، از محمد بن احمد، از عبداللّه بن احمد، از صالح بن مَزيد، از عبداللّه بن مغيره، از ابوالصبّاح، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:«مادرم در نزد ديوارى نشسته بود كه ديوار شكافت برداشت و آواز سختى شنيدم كه در وقت فرود آمدن آن، برخاست. پس مادرم به دست خويش اشاره به آن ديوار نمود و فرمود: نه، به حقّ محمد مصطفى سوگند، كه خدا تو را در فرود آمدن بر من رخصت نداده، پس آن ديوار در هواى ميان زمين و آسمان آويزان ماند تا مادرم از زير آن گذشت. بعد از آن پدرم، صد اشرفى به جهت مادرم تصدّق فرمود».
ابوالصبّاح مى گويد كه: امام جعفر صادق عليه السلام روزى جدّه اش ـ يعنى: مادر پدرش ـ را ذكر فرمود و فرمود كه: «صدّيقه بود و در ميان اولاد امام حسن عليه السلام ، زنى مثل او يافت نشد».
محمد بن حسن، از عبداللّه بن احمد مثل اين را روايت كرده است.
