۹۷۷.على بن محمد، از ابن جمهور، از پدرش، از صفوان، از ابن مسكان، از عبداللّه بن سنان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: حضرت فرمود:«به درستى كه خداى عزّوجلّ شرم نمى كند كه عذاب كند گروهى را كه ديندارى و اعتقاد مى كنند به امامى كه از جانب خدا نيست؛ هر چند كه در اعمال خويش نيكوكار و پاكيزه باشند. و به درستى كه خدا شرم مى كند كه عذاب كند گروهى را كه ديندارى و اعتقاد مى كنند به امامى كه از جانب خدا باشد؛ هر چند كه در اعمال خويش ستم كار و بدكردار باشند».
87. باب در بيان حال كسى كه بميرد، و او را امامى از ائمه هدى عليهم السلام نباشد. و اين باب تتمه باب اول است
۹۷۸.حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از حسن بن على وشّاء، از احمد بن عائذ، از ابن اُذينه، از فُضيل بن يسار روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام روزى ما را در سخن ابتدا فرمود، و فرمود كه:«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هركه بميرد، و او را امامى نباشد، مردنش به روش مردن جاهليت است».
عرض كردم كه: رسول خدا صلى الله عليه و آله اين سخن را فرمود؟ فرمود: «بلى، به خدا سوگند كه فرمود». عرض كردم: پس هر كه بميرد، و او را امامى نباشد، مردنش به روش مردن جاهليت است؟ فرمود: «آرى».
۹۷۹.حسين بن محمد ، از معلّى بن محمد ، از وشّاء كه گفت : حديث كرد مرا عبدالكريم بن عمرو ، از ابن ابى يعفور كه گفت : از امام صادق عليه السلام درباره اين فرموده رسول خدا صلى الله عليه و آله كه :«هر كس بميرد و امامى نداشته باشد ، به مرگ جاهلى مرده» ، عرض كردم : به مرگ جاهلى؟ فرمود : «مرگ در گمراهى ... عرض كردم : هر كس امروز بميرد و امامى نداشته باشد ، به مرگ جاهلى مرده؟ فرمود : «آرى» .
۹۸۰.احمد بن ادريس، از محمد بن عبدالجبّار، از صفوان، از فُضيل، از حارث بن مغيره روايت كرده است كه گفت: به امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه:«هر كه بميرد، و امام خويش را نشناسد، مى ميرد به روش مردن جاهليت؟» فرمود: «آرى». عرض كردم: جاهليتى كه حقيقت جاهليت باشد (كه عبارت است از كفر و نفاق)، يا جاهليتى كه از جهل و نادانى باشد. به اين معنى كه اين كس امام خود را نشناسد؟ فرمود كه: «جاهليتى كه عين كفر و نفاق و ضلالت است».
