به هنجارى و نابه هنجارى رفتار در روان شناسى معاصر و مقايسه آن ، با طبقه بندى «الكافى»

دكتر محمود گلزارى ^۱

چكيده

يكى از دشوارترين چالش هايى كه متخصّصان حوزه آسيب شناسى روانى ، با آن روبه رو هستند ، تعريف رفتار نابه هنجار است ، به اين معنا كه بين روان شناسان ، تقريبا توافق كمى در اين زمينه وجود دارد. يكى از اساسى ترين علل اين ناهماهنگى و سردرگمى ، اين است كه مبناى فلسفى علوم جديد (بويژه علوم انسانى)، انسان گرايى (اومانيسم) است. در اين مقاله ، ديدگاه ده نفر از صاحب نظران روان شناسى بالينى، در مورد ملاك هاى نا به هنجارى رفتار ، بيان مى شود. پس از آن ، به اختصار ، به نقد انسان گرايى پرداخته شده است . نظريه علماى اخلاق اسلامى نيز كه با رويكرد ارسطويى ، مرزهاى رفتار و صفات پسنديده و ناپسند را مشخّص كرده اند ، نقد مى شود و سرانجام ، امتيازات كتاب الكافى با طبقه بندى «ايمان و كفر» تبيين مى گردد.

الف . درآمد

روان شناسى بالينى و مشاوره، حرفه هاى يارى رسان ^۲ و بويژه حرفه هاى بهداشت