خوشا آن كه سينه اش از كينه تهى و دلش از ناصافى و خيانت ، پاك است !
۳۲۴.طُوبى لِمَنَ قَصَّرَ أمَلَهُ وَاغتَنَمَ مَهَلَهُ ؛ (5948)
۰.خوشا آن كه آرزويش را كوتاه كند و مهلتش (عمرش) را غنيمت شمرد !
۳۲۵.طَلَبُ الجَنَّةِ بِلا عَمِلٍ حُمقٌ ؛ (5991)
۰.بى عمل ، بهشت خواستن ، حماقت است .
۳۲۶.طَلَبُ الجَمعِ بَينَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ مِن خِداعِ النَّفسِ ؛ (5995)
۰.به دنبال جمع ميان دنيا و آخرت بودن از نيرنگ هاى نفس است .
۳۲۷.طَلَبُ المَراتِبِ وَ الدَّرَجاتِ بِغَيرِ عَمَلٍ جَهلٌ ؛ (5997)
۰.بى عمل ، جايگاه بلند و درجات بالا خواستن ، نادانى است .
۳۲۸.طَريقَتُنا القَصدُ ، وَ سُنَّتُنا الرُّشدُ ؛ (6008)
۰.راه ما (اهل بيت) ، ميانه روى و روش ما بالندگى است .
۳۲۹.طَعنُ اللِّسانِ أمَضٌ مِن طَعنِ السِّنانِ ؛ (6011)
۰.زخمِ زبان ، دردناك تر از زخمِ نيزه است .
۳۳۰.طَهِّرُوا أنفُسَكُم مِن دَنَسِ الشَّهَواتِ تُدرِكُوا رَفيعَ الدَّرَجاتِ ؛ (6020)
۰.جان هاى خود را از آلودگى شهوت ها پاك كنيد ، تا به درجات برين دست يابيد .
۳۳۱.ظُلمُ الضَّعيفِ أفحَشُ الظُّلمِ ؛ (6054)
۰.ستم كردن بر ناتوان ، زشت ترين ستم است .
۳۳۲.ظَلَمَ المَعروفَ مَن وَضَعَهُ فِي غَيرِ أهلِهِ ؛ (6063)
۰.
