مقدّمه

مؤلّف

ناصح الدّين ، ابوالفتح ، عبدالواحد بن محمّد تميمى آمِدى ، از عالمان شيعى اواخر قرن پنجم و نيمه نخست قرن ششم بود . «آمدى» هر چند با پديد آوردن اثر ماندگارى چون غُرَرُالحِكمَ و دُرَرُالكَلِم نام خود را در دفتر خوشه چينان حِكَم علوى جاودان ساخته است ، امّا آگاهى هايى كه درباره زندگانى او در كتب تراجم آمده ، به غايت اندك و پاره اى از آنها هم از سَرِ حدس و گمان است .
به هر روى، از ميان شاگردان وى، از ابن شهر آشوب مازندرانى در كتب تراجم ياد شده است . برخى هم احمد غزّالى را از استادان او شمرده اند . ^۱ آمدى در اواسط قرن ششم هجرى چشم از جهان فروبست . ^۲

10 . گزيده هر اثر، محصول كار جمعى است كه زير نظر دبير مجموعه تدوين مى شود . در صفحه حقوق هر گزيده ، همكاران شناسانده مى شوند .
اميد است اين مجموعه بتواند دريچه اى كوچك به جهان پرفروغ سخنان خاندان نور عليهم السلام باشد و علاقه مندان را با فرهنگ حديثى آشنا سازد.

ياد و سپاس

در سامان يافتن اين دفتر ، از لطف دوستان و همكارانى كه نام آنان را به نشانه سپاس مى آوريم برخوردار بوده ايم ؛ آقايان : محمّدعلى سلطانى، سيّد كاظم طباطبايى، قاسم جوادى و محمّدهادى خالقى با مطالعه پيش از انتشار، ما را از نظرهاى سودمندشان بهره مند ساختند. از همه آنان سپاسگزاريم.
هادى ربّانى
معاون اطّلاع رسانى
مركز تحقيقات دارالحديث