دفاع از حديث(7)

مهدى حسينيان قمى

گفتنى هاى نخستين

ما بر اين باوريم كه زن در فرهنگ اسلامى، والاترين حيثيّت انسانى، شخصيّت حقوقى، عظمت اجتماعى و شكوه خانوادگى را به دست آورده است؛ به گونه اى كه زنان آزادى يافته غربى، در مقايسه با زنان مسلمان، حقيقتا يك قشر درمانده اند كه حقوق انسانى آنها در غوغاى فن آورى و در مرگ عواطف و گسست خانواده ها از بين رفته است.
نقد افكار فمنيست ها (زن گرايان) به معناى خدشه به شخصيّت زنان در فرهنگ اسلامى نيست.
نقد ما متوجّه چند چيز است:
1ـ تساوى انگارى بين زن و مرد، با وجود تفاوت هاى انكار ناپذير؛
2ـ غرب گرايى در ارائه نظريّات؛
3ـ مسخ هويّت واقعى زنان و مردگونه ساختن زنان به گمان حمايت از آنان؛
4ـ توجّه نكردن به ارزش هاى واقعى زن در فرهنگ اسلامى (مثلا نيك شوهردارى كردن، يكى از ارزشهاى اخلاقى در فرهنگ اسلامى است كه اين ارزش در دنياى غرب، ناشناخته است)؛
  5 ـ نقد ناآگاهانه برخى از روايات يا طرد آنها به بهانه حمايت از زنان.
گفتنى است مقالات ما در مجلّه علوم حديث (كه يك مجلّه تخصّصى است)، تنها براى خواص نوشته مى شود. در چند شماره از سلسله مقالات «دفاع از حديث» به دفاع از احاديثى در ارتباط با موضوع حسّاس و به روز «زن» پرداخته شده كه هرگز ديدگاه جامع نويسنده در آنها بازگو نگرديده است و آن گونه كه در موارد متعدّدى اشاره شده، هميشه از بعد ويژه اى به دفاع از حديث پرداخته ايم. طرح ديدگاه جامع در اين زمينه (شخصيّت و حقوق زن)، مجالى ديگر مى طلبد.
در قسمتهاى قبل، مجموعا به دفاع از چهارده حديث پرداختيم.