پاره های جگر در تشت

ظاهرا قضیه به این صورت بوده که وقتی امام(ع) سم را خورد، معده ی او جراحت برداشت و خون در معده جمع شد. پس از لخته شدن خون، حضرت آنها را در تشت بالا آورد اما اطرافیان تصور کردند جگر است و اینگونه ثبت کردند.
احتمال دیگر این است که اطرافیان می دانستند که آنها لخته های خون است اما برای نشان دادن شدت سختی و درد و حزن، گفته اند که جگر حضرت بالا آمد؛ چنان که در فارسی هم مشابه آن را داریم. مثلا کسی که به شدت سرفه کرده می گوید: چنان سرفه کردم که روده هایم از حلقم بیرون زد.