555
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج6

2 / 4

هشدار دادن درباره سلطه جوانِ ثقفى (حَجّاج)

۲۷۵۸.امام على عليه السلامـ در سخنى كه ياران خويش را بِدان نصيحت مى كرد ـ: اگر شما هم مثل من مى دانستيد آنچه را كه من مى دانم و از شما پنهان است، سر به صحراها مى نهاديد و بر كارهاى خويش مى گريستيد و خود را مى زديد و اموال خويش را بى نگهبان و مراقب رها مى كرديد و هركس در فكر خود بود و به ديگرى توجّهى نداشت. ليكن آنچه را به يادتان آوردند ، فراموش كرديد و از آنچه هشدارتان دادند، ايمن شديد . فكرتان را باختيد و كارتان از هم گسيخت.
دوست داشتم كه خدا ميان من و شما جدايى افكنَد و مرا به كسى ملحق سازد كه از شما به من سزاوارتر است ؛ به خدا سوگند ، [آنان ]قومى بودند كه فكرشان خجسته و حلمشان افزون بود. حقگويانى كه ستم را وا نهادند، بر راه حق استوار ماندند [و شهيد شدند] ، بر راهِ روشن تاختند و به سرانجامى ابدى و كرامتى گوارا دست يافتند.
آگاه باشيد كه به خدا سوگند، جوان مغرور و ستمگر قبيله ثقيف ۱ بر شما مسلّط خواهد شد، اموالتان را خواهد خورد و چربى هاى شما را آب خواهد كرد . اى ابو وَذَحه [ مردِ سوسكى] ۲ ! بس كن .

1.مقصود امام عليه السلام حَجّاج بن يوسف ثقفى است .

2.حجّاج، داستانى دارد با خنفساء (سوسك) كه در كتاب ها نوشته اند. حضرت در اين جمله پيشگويانه، اشاره به آن ماجرا قبل از وقوعش فرموده است . (م)


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج6
554

2 / 4

التَّحذيرُ مِن سُلطَةِ غُلامِ ثَقيفٍ

۲۷۵۸.الإمام عليّ عليه السلامـ مِن كَلامٍ لَهُ يَنصَحُ فيهِ أصحابَهُ ـ: لَو تَعلَمونَ ما أعلَمُ مِمّا طُوِيَ عَنكُم غَيبُهُ ، إذا لَخَرَجتُم إلَى الصُّعُداتِ ، تَبكونَ عَلى أعمالِكُم ، وتَلتَدِمونَ عَلى أنفُسِكُم ، ولَتَرَكتُم أموالَكُم لا حارِسَ لَها ولا خالِفَ عَلَيها ، ولَهَمَّت كُلَّ امرِئٍ مِنكُم نَفسَهُ ، لا يَلتَفِتُ إلى غَيرِها ، ولكِنَّكُم نَسيتُم ما ذُكِّرتُم ، وأمِنتُم ما حُذِّرتُم ، فَتاهَ عَنكُم رَأيُكُم ، وتَشَتَّتَ عَلَيكُم أمرُكُم . ولَوَدِدتُ أنَّ اللّهَ فَرَّقَ بَيني وَبيَنَكُم ، وألحَقَني بِمَن هُوَ أحَقُّ بي مِنكُم .
قَومٌ وَاللّهِ مَيامينُ الرَّأيِ ، مَراجيحُ الحِلمِ ، مَقاويلُ بِالحَقِّ ، مَتاريكُ لِلبَغيِ ، مَضَوا قُدُما عَلَى الطَّريقَةِ ، وأوجَفوا عَلَى المَحَجَّةِ ، فَظَفِروا بِالعُقبَى الدّائِمَةِ ، والكَرامَةِ البارِدَةِ .
أما وَاللّهِ ، لَيُسَلَّطَنَّ عَلَيكُم غُلامُ ثَقيفٍ الذَّيّالُ المَيّالُ ، يَأكُلُ خَضِرَتَكُم ، ويُذيبُ شَحمَتَكُم ، إيهٍ أبا وَذَحَةَ ۱ ! ۲

1.إليك موجز ما ذكره ابن أبي الحديد في شرح الخطبة : الصُّعُدات : جمع الصعيد ؛ وهو التراب . الالتدام : ضرْبُ النساء صدورهنّ في النياحة . أوجَفوا : أسرعوا . غلام ثقيف : الحجّاج بن يوسف . الذيّال : التائه من ذال ؛ أي تبختر وجرّ ذيله على الأرض . الميّال : الظالم . يأكل خضرتكم : يستأصل أموالكم . إيهٍ : كلمة يُستزاد بها من الفعل . الوَذحة : الخنفساء (شرح نهج البلاغة : ج ۷ ص ۲۷۸) .

2.نهج البلاغة : الخطبة ۱۱۶ ، شرح المائة كلمة : ص ۲۴۰ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج6
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: حسینی، سید ابوالقاسم؛ محدثی، جواد
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 59546
صفحه از 604
پرینت  ارسال به