2 / 7 ـ 4
خداوند به من پنج چيز، و به على عليه السلام ، پنج چيز داد
۳۵۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به ابن عبّاس ـ: خداوند، پنج چيز به من داد و به على نيز پنج چيز داد : به من جوامع سخن و به على، جوامع دانش داد. من را پيامبر و على را وصى قرار داد. به من كوثر و به على ، [ چشمه ]سلسبيل ۱ داد. به من وحى داد و به على ، الهام . مرا به معراج برد و درهاى آسمان براى او گشوده شد و هر آنچه را كه من ديدم، او ديد و هر آنچه را من نگاه كردم، نگاه كرد.
[ آن گاه فرمود :] اى ابن عبّاس! هر كس مخالف على بود، هرگز پشتيبان او مباش و دوست او مباش. سوگند به آن كه به حق مرا برانگيخت، هيچ كس با او مخالفت نمى كند، جز آن كه خدا نعمت هايى را كه به او داده، تغيير خواهد داد و پيش از آن كه او را وارد دوزخ كند، خلقت [ سيمايش] را درهم خواهد ريخت.
اى ابن عبّاس! درباره على ترديد مكن؛ چون ترديد در او [ شخص را ]از ايمان، بيرون مى كند و موجب جاودانگى در دوزخ مى گردد.
2 / 7 ـ 5
در هفت چيز بر مردم ، برترى مى جويى
۳۵۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! به نبوّت بر تو پيشى گرفته ام و پيامبرى پس از من نيست، و تو به هفت چيز بر مردم پيشى گرفته اى و هيچ كدام از قريشيان در آنها با تو هماوردى نخواهد داشت : تو اوّلينِ آنان در ايمان آوردن به خدا هستى؛ با وفاترينِ آنان به پيمان خدايى؛ برپادارترينِ آنان نسبت به فرمان هاى خدايى؛ به تساوى تقسيم كننده ترينِ آنانى؛ دادگرترين آنان با شهروندانى؛ به داورى، داناترينِ آنانى؛ و در پيشگاه خدا، پر مزيّت ترينِ آنانى.
