مقدمه

از ديرباز تا كنون آرامگاه و مقابر امامان و فرزندان پاك آنان در تمامى سرزمين هاى اسلامى، ملجأ و پناهگاه دوست داران و ارادتمندان آنان بوده است تا در پرتو انوار نورانى آنان، به تذهيب درون و تسلّى روح و جسم خود پردازند، دردها و آلام خود را در پناه آنان درمان، بر آمدن نيازها و حاجات خود را در دستهاى گشاده و خان پربركت ايشان بينند و از چشمه جوشان معنويت آنان سيراب شوند؛ وجود آن بزرگواران چون شمعى، همواره دلهاى تاريك و نيازمند را با نور خود روشن و عاشقان را از دور و نزديك به سوى خود مى كشاند. مرقد و آستان مطهّر سه امام زاده واجب التكريم در رى، يعنى حضرت عبدالعظيم حسنى، امام زاده حمزه بن موسى عليه السلام ، و امامزاده طاهر بن محمّد عليه السلام ، قرن ها است كه پذيراى سيل ارادتمندان و شيعيان است. به ويژه آن كه زيارت يكى از آنان نيز با زيارت امام حسين عليه السلام برابر دانسته شده است؛ «من زار عبدالعظيم الحسنى بِرَي، كَمَن زار الحسين بكربلاء».
به سبب اهمّيت و جايگاه معنوى اين سلاله پاك ائمّه، همواره حكومت گران و دولت مردان و رجال نيكوكار و پرتلاش در آبادنى و عمران و ترميم اين بقاع متبركه همّت گماشته و آنها را همواره پررونق و با شكوه در تاريخ، راست قامت ساخته اند. در