90
على كنى
(م 1306 ق)
ناصرالدين انصارى قمى
وى در سال 1220ه.ق در روستاى كن ـ واقع در شمال غربى تهران ـ در خانواده ميرزا قربانعلى آملى، پسرى پا به عرصه وجود نهاد، كه نامش را على نهادند. نياكانش از آمل كوچ كرده بودند و در قصبه كن سكونت داشتند.
تحصيلات
پس از پشت سر نهادن دوران كودكى، شوق فراوانى به فراگيرى دانش در خويش احساس كرد. روزى وى به نزد پدرش شتافت و خواسته خود را با او در ميان نهاد.
امّا از آنجا كه خانواده اى كشاورز بودند و دانش در ميان نياكانش سابقه اى نداشت، پدر با تقاضاى فرزند مخالفت كرد.
كودك كه وجودش لبريز از عشق به فراگيرى دانش بود، دست از طلب برنداشت و با اصرار مكرر موفق شد تا به مكتب رود و در آنجا خواندن، نوشتن و برخى مقدمات را فراگيرد.
از همان اوان كودكى، علايم نبوغ در وى پديدار بود. حافظه قوى، ذكاوت و هوشيارى او باعث شد تا بزودى از مكتب و معلم بى نياز شود، و به سوى علوم دينى ميل كند.
لكن اين بار، وى با ممانعت شديدتر خانواده اش روبه رو شد، كه بر اين مخالفت اصرار مى ورزيدند و 20 سال از ادامه تحصيلش جلوگيرى كردند.
وى با برانگيختن واسطه هاى بسيار و چنگ زدن به وسايل گوناگون، سرانجام پس
